Άθελα της η κωλόγρια μου ξύπνησε μνήμες και θυμούς....
Την ευχαριστώ για την αφορμή που μου δωσε....
Άν είναι να κάτσεις να το διαβάσεις βάλε και την
εκπομπή που χω πιο κάτω να παίζει....
Ξαπλωμένος στο κρεβάτι "νοσοκομείου"
μετά από ατύχημα με την μηχανή...
Οι φτέρνες γδαρμένες να τρέχουν αίμα
αλλά εσύ να μην νιώθεις πόνο γιατί
έχεις χτυπήσει την σπονδυλική σου στήλη...
Το ξέρεις ότι κάτι πάει στραβά αφού
ούτε νιώθεις τα πόδια σου ούτε να τα κουνήσεις μπορείς...
Κι έρχεται ο "γιατρός" κρατώντας
στα χέρια του τις ακτινογραφίες...
Αφού τις υψώνει στο φως και τις κοιτάει
με ύφος δέκα καρδιναλίων ανακοινώνει
στους συγγενείς και φίλους που βρίσκονται στο δωμάτιο σου
και από έξω από αυτό:
"Μόλις του περάσει το μετατραυματικό σοκ
μπορεί να πάει σπίτι του δεν έχει τίποτα"
και συ με έναν σπόνδυλο σπασμένο, διαλυμένο,
να προσπαθείς να διαμαρτυρηθείς αλλά
να μην μπορείς να σηκωθείς να του σβήσεις
το ηλίθιο χαμόγελο από τα χείλη του...
.................................
Πέρασαν μερικά χρόνια κι έχεις καταφέρει
μετά από μεγάλες περιπέτειες και με την βοήθεια
Ανθρώπων και Γιατρών, αληθινών κι όχι γιαλαντζί ,
κι έχεις ορθοποδήσει, κυριολεκτικά.
Πάνω που αρχίζεις να μην έχεις πια εκείνους τους εφιάλτες
όπου άκουγες μέταλλα να συνθλίβονται, κοκάλα να σπάνε...
χτυπάει το τηλέφωνο μέσα στην μαύρη νύχτα...
- Τι σκατά να θέλουν τέτοια ώρα;;; αναρωτιέσαι...
- Έλα στο νοσοκομείο ο φίλος σου ο Α...
χτύπησε με την μηχανή....
Φτάνεις στο γνωστό "νοσοκομείο"
που ούτως ή άλλως σου ξυπνάει μνήμες
και προσπαθείς να μάθεις πως είναι ο κολλητός σου...
Βλέπεις ένα γιατρό και βγαίνει από τα επείγοντα,
τον σταματάς και γεμάτος αγωνία τον ρωτάς:
"Το παλικάρι που έφεραν πριν από καμιά ώρα...
έχει χτυπήσει πολύ"
Εκείνος απαθέστατα χωρίς καν να σε κοιτάξει,
χωρίς να ρωτήσει ποιος είσαι, χωρίς προειδοποίηση
σου αμολάει την κεραμίδα...
"Ποιος; αυτός με την μηχανή; αυτός έχει πεθάνει."
.......................
Κι ύστερα ο κόσμος γύρω σου θολώνει κι όταν επανέρχεσαι
είναι οι υπόλοιποι φίλοι που έχουν μαζευτεί
και προσπαθούν να απελευθερώσουν τον "γιατρό"
από τα χέρια σου που έχεις τυλίξει γύρω από τον λαιμό του.....
................................
Στην πορεία γνώρισα και ΓΙΑΤΡΟΥΣ και ΧΑΣΑΠΗΔΕΣ
και ΕΔΩ και στο ΕΞΩΤΕΡΙΚΟ
.......................................
30 comments:
Πιάστηκε η καρδιά μου....
Πέρασες τέτοια περιπέτεια??????
Ειλικρινά δεν έχω λόγια
Ωραίος γιατρός! Πιο διακριτικός δεν μπορούσε να είναι;;; όταν το διάβασα ένιωσα και εγώ έναν κόμπο στο στομάχι.
@ gademissa
@ maxim glendower
Άλλες φορές μου φαίνεται σαν να έχει περάσει μια ζωή από τότε κι άλλες σαν να μην πέρασε μια μέρα...
Σίγουρα μετά από τόσο καιρό νιώθω αρκετά αποστασιοποιημένος έτσι ώστε να μπορώ να μιλήσω γι' αυτό όσο το δυνατόν πιο ψύχραιμα...
βρε παιδί μου... δεν έχω λόγια αν και σε καταλαβαίνω απόλυτα από ανάλογες εμπειρίες.
ΥΓ ειμαι η petalida, που πνίγηκε στο παγωτό κι έγινε κάτι άλλο...
που χάθηκες εσύ, χωρίς μια λέξη;;;
τα κλεισες όλα ξαφνικά κι όποιος αντέξει...
τώρα που σε ξανάβρα για να γιορτάσω
τρώω ένα BOUNTY, αυτά με την καρύδα, μα δεν θα χορτάσω
κι έτσι θα πάω ως το ψυγείο που 'ναι γεμάτο
με παγωτό σοκολάτα από πάνω ως κάτω....
:-Ρ
Είσαι απίστευτος!
Μου φτιάχνεις τη μέρα!
Με τέτοιο πόστ πρέπει να βρώ πολλές bounty καθώς έρχομαι.Να γλυκαθούμε λίγο βρε αδερφέ!
Περίμενέ με το απογευματάκι.
Αυριο αναχωρώ...ετοίμασε τον αποχαιρετηστήριο καφέ. :)
@ σοκολάτα πορτοκάλι
άμα βρω αυτόν που στην χαλάει...
@ Αστάρτη
καλό σου ταξίδι!!!
μην ξεχάσεις την υποσχεθή θου....
ωχ!!! αρχίζω να μιλάω ιθπανικά...
ΤΟ ΘΕΜΑ ΜΕ ΤΣΟΥΖΕΙ ΠΟΛΥ..ΕΙΔΙΚΑ ΟΤΑΝ ΕΝΑΣ ΕΠΩΝΥΜΟΣ ΒΡΙΣΚΕΤΑΙ ΜΕ ΤΟ ΙΔΙΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΝΑ ΑΠΟΛΑΜΒΑΝΕΙ ΕΛΑΦΡΙΑ ΘΕΡΑΠΕΙΑ ..ΜΗ ΤΟΞΙΚΗ ΚΑΙ ΤΟΝ ΒΛΕΠΕΙΣ ΝΑ ΜΙΛΑΕΙ, ΝΑ ΠΕΡΠΑΤΑΕΙ..
ΕΝΩ Ο ΠΙΟ ΔΙΚΟΣ ΣΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΠΕΘΑΝΕ ΠΑΡΑΤΗΜΕΝΟΣ ΕΝΑ ΒΡΑΔΥ ΣΤΟ ΠΑΤΩΜΑ-ΜΙΑΣ ΚΑΙ ΕΠΕΣΕ ΑΠΟ ΤΟ ΚΡΕΒΑΤΙ ΤΟΥ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟΥ-ΚΑΙ ΤΟΝ ΒΡΗΚΑΝ ΤΟ ΠΡΩΙ..
ΑΠΑΝΤΗΣΗ..."ΠΕΘΑΝΕ ΗΣΥΧΑ ΣΤΟΝ ΥΠΝΟ ΤΟΥ"
ΕΜΕΝΑ ΜΟΝΟ ΕΝΑ ΑΝΤΕ ΓΑΜΗΘΕΙΤΕ ΜΟΥ ΕΡΧΕΤΑΙ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΑΥΤΟ ΠΝΙΓΗΚΕ ΚΑΙ ΔΕ ΒΓΗΚΕ ΤΕΛΙΚΑ..
ΑΣΕ ΜΕ ΡΕ..ΟΛΑ ΓΙΑ ΛΙΓΟΥΣ ΕΙΝΑΙ
;/
.....
θέλω να σου πω μόνο οτι σε δική μου περίπτωση εγώ ζάρωσα στο κάθισμά μου και δεν αντέδρασα. θα το κουβαάλαω μια ζωη που δεν του ανοιξα το κεφάλι.
δεν υπάρχουν λόγια σε τέτοιες στιγμες
...μόνο ο χρόνος που περνά και η λήθη που έρχεται σιγά σιγά ..
..ουφ.. δύσκολες καταστάσεις...
ανοίγεις μεγάλα θέματα... υγείας...
ας μην πω τίποτα. δε μπορώ ακόμα.
Οπως το είπες γιατροί απ΄την μια, χασάπηδες απ΄την άλλη.
Ξέρεις το σχετικό ανέκδοτο:
Αν δεν νιώθεις καλά πρέπει να πας στο γιατρό. Στο κάτω κάτω πρέπει να ζήσει κι αυτός.
θα σου γράψει φάρμακα. Μετά θα πας να τα αγοράσεις απ΄τον φαρμακοποιό. Ετσι κι αλλιώς πρέπει να ζήσει κι αυτός.
Θα τα πάρεις και θα τα πετάξεις τα φάρμακα. Ετσι κι αλλιώς πρέπει κι εσυ να ζήσεις....
Κρίμα που είχες τέτοια περιπέτεια.
Φιλιά πολλά
Υγ χθες ήπια με φίλους ένα κρασί Σαντορινιό στην υγειά σου. Σε σκεφτόμουν...
@ Loth
Τελικά το καλύτερο "μέσο" που μπορείς να 'χεις είναι ένας καλός γιατρός...
@ Aggelos Spyrou
Τι να σου λέω τώρα....
@ αν ακούς
ούτε εγώ του ανοιξα το κεφάλι....
@ ΠΑΤΡΙΚ
η λήθη δεν σβήνει τους ηλίθιους...
@ JoaN
όντως δύσκολα...
και μένα μου πήρε χρόνια για να μπορέσω να μιλήσω πιο ψύχραιμα γι' αυτό το θέμα....
@ Αλεξάνδρα
Τα πίναμε, τα πίναμε;;;
Αυτά είναι!!!
Τι κρασί πίνατε;;;
είδες τι κάνει η μικροψυχία κι ο φόβος...αυτό με τρομάζει. πώς αποποιούμαστε την ανθρώπινη διάσταση μας για προστασία...έπρεπε να του ανοίξεις το κεφάλι κανονικά μπας και επανέλθει λίγος αέρας μέσα. τον μαλάκα.
λυπάμαι πολύ.
καλημέρα παρ'όλα
χχχχχχχχχχχχχ
Επειδη αυτα που γραφεις τα ξερω,και τα εχω περασει με πολυ δικους μου,και καταλαβαινω και ποναω και συμπασχω.Το συστημα υγειας προωθει τα ιδιωτικα νοσοκομεια και γιατρους,εισβαρος τησ δημοσιας -δωρεαν- υγειας.Οι επιτυχημενοι η -εξυπνοι-γιατροι-φαρμακοποιοι γινονται και πλουσιοι ξενοδοχοι επιχειρηματιες δες και στο νησι μας.Σε λιγο θα γινουμε οπως Αμερικη που αν δεν εχεις ιδιωτικη ασφαλιση την εβαψες.Το τελευταιο ντοκιμανταιρ του Μ.Μουρ δινει μια εικονα.Μονο στην Κουβα ειναι διαφορετικα τα πραγματα-εχω ιδια αποψη-αλλα πεφτει λιγο μακρια...Το μονο που μπορουμε να ευχομαστε ειναι να ειμαστε υγιεις και να χαιρομαστε με τα μικρα και απλα πραγματα της ζωης,που μονο οταν αρρωσταινουμε καταλαβαινουμε την αξια τους.Οσο για την επανασταση απο οτι φαινεται αργει ακομα....
@ maya
καλημέρα και σε σένα...
παρόλη την θολούρα και το σοκ, ευτυχώς και δεν του άνοιξα το εξάμβλωμα που είχε για κεφάλι γιατί ακόμα θα με τραβάγανε στα δικαστήρια.......
@ noize
Διαφωνώ εν μέρη...
Ξαναλέω υπάρχουν ΓΙΑΤΡΟΙ, που έχουν βαθιά μέσα τους ριζωμένη την αίσθηση του καθήκοντος, κι υπάρχουν ΧΑΣΑΠΗΔΕΣ, που παρόλο που φοράνε άσπρες ποδιές είναι βρωμεροί και τρισάθλιοι...
Δυστυχώς οι δεύτεροι υπάρχουν σ' όλο τον κόσμο, όχι μόνο στην πατρίδα μας (ιδιαίτερη και γενικότερα), ίσως όμως στην πατρίδα μας (ιδιαίτερη και γενικότερα) να είναι πλειοψηφία (που δεν το εύχομαι αυτό) ή απλά να είναι πιο ξεδιάντρωποι....
Πάντως και στο εξωτερικό (Γερμανία συγκεκριμένα που νοσηλεύτηκα) δεν είναι όλα "αγγελικά πλασμένα"...
Οσο για την επανασταση....
αποδείχτηκε ένα όνειρο....
tha simfoniso me ton aggelo spirou! Ma ti "nosokomeio itan afto"??
Το κλασσικό επαρχιακό "κέντρο υγείας", αλλά μην νομίζεις και στην πρωτεύουσα σ' ένα από τα "μεγάλα" δεν τα πήγαν καλύτερα...
ΝΑΙ ΜΟΝΟ ΠΟΥ ΣΤΟ ΝΑ ΖΗΣΕΙΣ (ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ) ΔΕ ΘΑ ΕΠΡΕΠΕ ΝΑ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ ΜΕΣΟ..
ΚΑΛΗΜΕΡΕΣ!
@ Loth
Σε μιά ιδανική κοινωνία σε τίποτα δεν θα χρειάζεσαι μέσο και η άμεση εξυπηρέτηση απο τους διάφορους "λειτουργούς" της κοινωνίας θα είναι αυτονόητη και το προφανές....
δυστυχώς δεν ζούμε σε τέτοια κοινωνία, μπορούμε όμως να προσπαθήσουμε ο καθένας από την πλευρά του και με τον τρόπο που μπορεί να πλησιάσουμε όσο μπορούμε το ιδανικό...
αν και η προσπάθεια μας πέφτει δύσκολη τότε είμαστε άξιοι της μοίρας μας, γιατί είναι σίγουρο ότι όλοι μας μια μέρα θα το βρούμε μπροστά μας αργά ή γρήγορα...
Τι ερώτηση... Μα Σαντορινιό κόκκινο ημίγλυκο...
και το ήπιαμε όλο!
ΑΜΦΙΒΑΛΛΩ ΓΙΑ ΤΟ ΠΟΙΟΙ ΘΑ ΒΡΟΥΝ ΜΠΡΟΣΤΑ ΤΟΥΣ ΤΙ..ΑΛΛΑ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΩ ΤΙ ΛΕΣ.
ΚΑΛΗΜΕΡΕΕΕΣ!
γεια στα χερια σου!
AN205, να ελαφρυνω το κλίμα?
Πώς μπορώ να βάζω τραγουδάκια μέσα στα ποστ μου? Που ν ακουγονται άμα πατήσει κάποιος το play? Και να μη χρειαζεται να φύγει από τη σελίδα του ποστ?
Δηλαδή, πατάμε πλέυ μέσα στο ποστ, ακούμε μουσική και συνεχιζουμε απερισπαστοι να διαβαζουμε το ποστ.
Επίσης, να μην κοστιζει σε χρήματα... Πολλά ζητώ?
Αν χρειαστει στειλε μου ε-μαιηλ στο fwtonio@yahoo.gr
Merci και φιλάκια
Καλό μήνα σ'όλες κι όλους
@ Αλεξάνδρα
ΜΕΤΖΟ...
και καλά του κάνατε... χικ
@ Loth
Ναι έχεις δίκιο...
Μερικοί μπορεί να το βρούνε και πίσω τους.....
@ Αθανασία
και που να μαγειρέψω κιόλας!!!
....τι ζητάς αθανασία στο μπαλκόνι μου μπροστα;.....
@ σοκολάτα πορτοκάλι
http://www.imeem.com/
πήγαινε εδώ κάνε εγγραφή (δωρεάν)
"ανέβασε" και αντέγραψε C(L)OPY PASTE το Embed....
Αυτο το embed δεν το πολυκατάλαβα...
Αλλά μπορεσα να κανω "make a music post on Blogger" ή κάτι παρόμοιο τελος πάντων, κατα το οποίο μπορείς να κάνεςι paste το κείμενο που θέλεις να ποστάρεις.
Yep! Δουλεύει!
Τυχερός στην ατυχία σου! Το ότι ορθοπόδησες λέω. Πόσοι πήγαν χαμένοι με το «φύγε δεν έχεις τίποτα...»!
Για τον κυνισμό, των γιατρών, έχω να πω ότι ίσως και να είναι ανάγκη επιβίωσης. Αν ήταν συναισθηματικοί σαν κι εμάς, θα έπρεπε να έχουν τρελαθεί.
Εξοικιώνονται τόσο με το θάνατο, που είναι κυνικοί και σκληροί και στον εαυτό τους. Εκεί ίσως ακόμα πιο πολύ.
Δεν τους δικαιολογώ. Τους ερμηνεύω.
Φυσικά όπως είπατε όλοι, υπάρχουν και τα διαμάντια. Όπου και στην ιατρική είναι τόσα, όσο και σε όλα τα άλλα επαγγέλματα, μόνο που ο μαλά@ας υπάλληλος του ΟΤΕ, δεν μας πονάει τόσο όσο ένας μαλά*ας γιατρός.
Να είσαι πάντα καλά και σιδερένιος! Οι ατυχηματίες ζουν λέει πάνω από τα εκατό! ;)
@ σοκολάτα πορτοκάλι
αφού δουλεύει όλα καλά!!!
@ ghteytria
Ήμουν τυχερός στην ατυχία μου!
Με τον κυνισμό των γιατρών δεν έχω
πρόβλημα, γιατί μόλις έφτασα στο νοσοκομείο όπου με "ανέστησαν" ο γιατρός ήρθε μετά τις εξετάσεις που μου μου έκαναν και μου ανέλυσε την κατάσταση μου και το τι πρόκειτε να μου κάνουν με το νι και με το σίγμα. Άλλο όμως αυτό κι άλλο το να ρωτάς έναν γιατρό για κάποιον κι αυτός χωρίς να ξέρει ποιός είσαι ή τι είσαι να απαντάει ωμά σαν να έλεγε το αποτέλεσμα αγώνα ποδοσφαίρου που δεν τον ενδιαφέρει...
Οι ατυχηματίες ζουν λέει πάνω από τα εκατό;;;
Αυτή θα είναι λοιπόν η τιμωρία μου;;;
Post a Comment