28.4.07

ΕΚΠΟΜΠΗ 28/4/2007

Μπαίνω γκαζωμένος με τους
ALT TC που σκάβουν τον ΤΑΦΟ τουςκαθώς οι PANX ROMANA έχουν σημάνει ΣΥΝΑΓΕΡΜΟ και οι DEUS-X-MACHINAχορεύουν IRAQ’N ROLL ενώ οι
ΛΕΥΚΗ ΣΥΜΦΩΝΙΑ ΘΕΛΟΥΝ ΝΑ ΕΧΟΥΝΕΝΑ ΚΑΛΥΤΕΡΟ ΚΟΣΜΟ.
Μια μικρή ανάσα η οποία θα μας κοπεί
από την ΜΑΥΡΗ ΜΑΓΙΟΝΕΖΑ που θα δοκιμάσουμε καθώς θα ΜΑΣ ΚΑΘΡΕΠΤΙΖΕΙ Η ΒΡΟΧΗ.Τρία τραγούδια λίγο «περίεργα», «έξω από τα συνηθισμένα»
ΛΗΤΗΣ ΠΟΔΑΝΑ ή τραγουδώντας ανάποδαN-CARΚATE ΓΙΑΝΝΗ Β μια φοβερή διασκευή
στο Johnny B των HootersLOST BODIES ΣΩΛΗΝΕΣ το all time classic.Την τελευταία εκπομπή αυτού του μήνα
κλείνουν οι ΜΑΣΚΕΣ.ΒΡΑΧΟΣ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΚΥΛΑ

ΕΚΠΟΜΠΗ 28/4/2007

πατήστε και ακούστε,σχόλια,
παρατηρήσεις, επιθυμίες εδώ!

Καλό Σαββατο-Κύριακο
και καλό μήνα!!!

21.4.07

ΕΚΠΟΜΠΗ 21/4/2007

Τούτη η τριγωνική εκπομπή
(καμία σχέση με το Ιψενικό τρίγωνο
ούτε καν με το τρίγωνο του διαβόλου
ή με το τρίγωνο Πανοράματος)
ξεκινάει τις μηχανές της με Νικόλα Άσιμο
(πάλι;;;) για να απευθύνει αγωνιστικό
χαιρετισμό στους απεργούς των BLOGGEROS,
ψάχνει για ένα κορίτσι με πλυντήριο και μια
νύφη που φορούσε μαύρα, με σταυρωμένα τα
δάκτυλα (για καλή τύχη), ξυπνά πάνω
σε τετραγωνισμένα φύλλα και μ' ένα λαμπατέρ
στο χέρι ψάχνει την έξοδο!!!
ΒΡΑΧΟΣ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΚΥΛΑ
ΕΚΠΟΜΠΗ 21/4/2007
πατήστε και ακούστε,σχόλια,
παρατηρήσεις, επιθυμίες εδώ!
Καλό Σαββατο-Κύριακο!

20.4.07

Απεργία - Hasta la victoria siempre (ή άστα να παν στο διάολο)


Έκτακτο δελτίο ειδήσεων!!!

Τα Μπλογκέρος μπλοκάρησαν…

Τα γνωστά σε όλους παραδεισένια,
μαγικά, μοναδικά, ανεπανάληπτα,
BLOGGEROS ISLANDS
Διέρχονται μια από τις μεγαλύτερες
κρίσεις της ιστορίας τους, καθώς
προσωπικό και ιδιοκτησιακό καθεστώς
βρίσκονται σε ρήξη και από ότι φαίνεται
οι διαφορές τους είναι μεγάλες…
Ας δούμε όμως τι γίνετε αυτή την στιγμή
στα BLOGGEROS ISLANDS.

Μμμμ σιγά μην σου πουν ΑΥΤΟΙ
τι γίνετε αφού δεν ξέρουν τι τους γίνετε…
ΕΓΩ ΘΑ ΣΑΣ ΠΩ ΤΙ ΓΙΝΕΤΕ

Τ’ αφεντικό τρελάθηκε
Τ’ αφεντικό τα σπάει
Το λογικό εχάθηκε
Έκαμε φτερά και πάει

Άσπρα κοράκια μαύρα κοράκια…..
Όχι αυτό είναι αλλουνού….
Τρένα, καράβια, ποδήλατα, ποδήλατα,
φίδια (όχι φίδια όχι φίδια)…..
Κι αυτό άλλος το ‘χει πει…
Μ’ αεροπλάνα και βαπόρια….
Κι αυτό άλλος…
Πάει η έμπνευση μαζί με το λογικό
του αφεντικού, πέταξε…
Έτσι είναι,
η έμπνευση
η αγάπη
η στιγμή
πουλιά είναι κι έχουν φτερά
πτηνά παραδεισένια θηλυκά
για μια στιγμή είναι εκεί και σε προκαλούν
με τσαχπινιές, κουνήματα και ματιές
και την άλλη σου ‘χουν γυρίσει την πλάτη
και σημασία δεν σου δίνουν πια…

Πρέπει να γράφω έναν τίτλο στην αρχή
για να θυμάμαι τι ήθελα να γράψω…
στο χαρτί όχι στ’ @ρ&$*!@ μου!
γ@#w το αλτσχάιμερ μου μέσα ναι!

Κάτι για αφεντικό λέω,
κάτι για τις εποχές του χρόνου
(όχι φέτος του χρόνου, ωραία φέτα)
ήθελα να πω, να γράψω…
μέσα στο γενικό πανικό
του αυτοαποκαλούμενου εγκεφάλου μου
θυμήθηκα ανέκδοτο:

Γίνεται παγκόσμια έρευνα για τις συνήθειες
και τον τρόπο σκέψης των διαφόρων λαών.
Σε ένα δωμάτιο είναι μια ξανθιά γκομενίτσα,
και ένα τραπέζι, στο οποίο βρίσκονται
ένα μισοτελειωμένο πλεκτό κι ένα σάντουιτς.
Θα πρέπει ο κάθε εξεταζόμενος
να τελειώσει το πλεκτό, να φάει το σάντουιτς
και να πηδήξει τη γκομενίτσα.
Με όποια σειρά θέλει.

Μπαίνει ένας Αμερικανός.
Τρώει πρώτα το σάντουιτς,
μετά πηδάει τη γκομενίτσα
και τέλος τελειώνει το πλεκτό.
Εξηγεί μετά ότι έτσι συνηθίζεται στην Αμερική:
Το πρωί ξεκινάς με ένα καλό πρωινό,
ρίχνεις ένα στη γκόμενά σου, και μετά δουλειά.

Μπαίνει ένας Γερμανός.
Τελειώνει πρώτα το πλεκτό,
μετά τρώει το σάντουιτς,
και στο τέλος πηδάει τη γκομενίτσα.
Εξηγεί μετά ότι έτσι συνηθίζεται στη Γερμανία:
Πρώτα η δουλειά, μετά φαγητό
για να δυναμώσεις,
και τελευταία η διασκέδαση.

Μπαίνει κι ένας Έλληνας.
Βάζει τη γκομενίτσα να πλέκει,
και την πηδάει τρώγοντας
ταυτόχρονα το σάντουιτς.
Αφού έχει εντυπωσιάσει τους πάντες
με τη σύλληψη, εξηγεί ότι έτσι συνηθίζεται
στην Ελλάδα:
για να φας καλά,
πρέπει να γαμάς τον εργαζόμενο!

ΤΩΡΑ θυμήθηκα ο πόστης (αυτός που ποστάρει)
τι ήθελα να σας πω να σας γράψω τέλος πάντων:

Τ’ αφεντικό (ή μήπως τ’ αφεντικά, δεν έχω καταλάβει)
των BLOGGEROS ISLANDS μας έχουν κάνει
καριολεκτικά τον βίο αβίωτο και δεν κάνουν
αποδεκτά τα δίκαια αιτήματα μας
για καλύτερα ωράρια
μεγαλύτερους μισθούς
καλύτερες συνθήκες εργασίας
καλύτερη ασφάλιση
μεγαλύτερες άδειες
σύνταξη στα 18 (κάπου το είδα και μου άρεσε)
γι’ αυτό τον λόγο εμείς
ΑΠΕΡΓΟΥΜΕ

VENCEREMOS!!!


17.4.07

Φύγδην μήγδην (τρικυμία εν κρανίω)

«Τέρμα το διάλλειμα τα κεφάλια μέσα
πίσσα και πούπουλα για σένανε μπαμπέσα…»
Magic De Spell

Ότι το διάλλειμα τελείωσε και τώρα θα πήξουμε
δεν χρειάζεται παραπάνω ανάλυση πιστεύω…
Ειδικότερα εμείς που ασχολούμαστε εποχιακά
με τον τουρισμό και ετοιμαζόμαστε για την νέα
καλοκαιρινή περίοδο (όνομα και πράγμα)…
Δεν είναι ότι καθόμαστε 6 μήνες και δουλεύουμε
σαν τους σκλάβους στην γαλέρα τους άλλους 6
όπως νομίζουν οι περισσότεροι, όοοχι 6 μήνες
σκλάβοι στην γαλέρα από 12 έως 16 ώρες
δουλειάς (όπου πρέπει να εξοικονομίσεις
τα προς το ζην για τους άλλους 6), και τον «χειμώνα»
(γιατί εμείς έχουμε 2 εποχές χειμώνα – καλοκαίρι),
αφού έχεις κάνει τον απολογισμό σου και κοιτάς
τις τσέπες σου τι σου έμεινε, να πρέπει να προλάβεις
τον ανταγωνισμό σου (ο οποίος είναι μεγάλος)
να διαμορφώσεις έτσι το «μαγαζί» που να «φυσάει»
(το οποίο σημαίνει χώσιμο και σε χρήμα και σε εργασία).
Δεν είναι γκρίνια, δεν είναι καν παράπονο,
είναι το πώς έχουν τα πράγματα.
Γιατί άλλο αυτό που νομίζουν όσοι είναι έξω
από τα «πράγματα» κι άλλο η πραγματικότητα
που βιώνει αυτός που είναι και ζει τις καταστάσεις από μέσα
(σ’ όλες τις εκφάνσεις της καθημερινότητας και της ζωής μας)
Τώρα για το ΠΙΣΣΑ ΚΑΙ ΠΟΥΠΟΥΛΑ…..
Οι ΠΙΣΣΑ ΚΑΙ ΠΟΥΠΟΥΛΑ ξεκίνησαν από την Θεσσαλονίκη
στις αρχές της 10ετίας του '90. Ο πρώτος τους δίσκος κυκλοφόρησε
στα τέλη του 1993 και έκανε μεγάλη αίσθηση. Είναι ίσως
το hardcore συγκρότημα με τον εξυπνότερο και πιο ουσιώδη στίχο
από την συμπρωτεύουσα. Ακολούθησε ένα 7" για το fanzine
ΧΩΡΙΣ ΚΑΝΟΝΑ και μετά, ενώ ετοιμάζονταν για νέες ηχογραφήσεις,
δυστυχώς διέλυσαν.
Ο κιθαρίστας τους Κώστας Παντέλης έπαιξε αργότερα
στους πολύ καλούς ZIGGY WAS και στα ΞΥΛΙΝΑ ΣΠΑΘΙΑ.
(από το http://www.wipeout.gr/)
Την Κυριακή (ποιος το περίμενε πως θα ‘ταν Κυριακή)
γιόρταζε ο ΦΙΛΟΣ μου ο Θωμάς...
(απ’ αυτούς που μετράμε στα δάκτυλα του ενός χεριού)
κι αντί να «ποστάρω» εγώ για να του πω
ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ (και από εδώ) πόσταρε
(ή μήπως ποστάρισε πιό είναι το σωστό;;;)
αυτό και με συγκίνησε το παλιόπαιδο!!!
Με την πρώτη ευκαιρία θα σου πάρω λαμπατέρ..(ξέρεις εσύ)!
Με τον Παύλο μεσ' τον στάβλο...(ξέρεις εσύ)!
Άααασχετο αυτό το τραγούδι το ψάχνω
(Η μπάντα που παίζει τα πάντα – ΚΟΜΦΟΥΖΙΟ)
Άλλα νέα πιο σπουδαία:
Κυκλοφόρησε ο νέος δίσκος από
τα Υπόγεια Ρεύματα με τίτλο "Νέα μέρα".
Κατά την γνώμη μου από τις καλύτερες δουλειές
όχι μόνο του συγκροτήματος αλλά
και γενικότερα τα τελευταία χρόνια
Τα καινούρια τους τραγούδια
1.Το τρένο
2.Σταγόνα
3.Νέα μέρα
4.Παραστάσεις
5.Ονειρεύομαι
6.Παράξενη κοπέλα
7.Πάλι εγώ
8.Ωραίο μάθημα στα χαμένα παιδιά
9.Τ' αστέρια
10.Μικρή αγγελία
11.Δεν ακούς
12.Σίσυφος
13.Ανακοπή


Επίσης κυκλοφόρησε ο νέος δίσκος από τον
Βασίλη Παπακωνσταντίνου: Μετωπική ο οποίος δεν το έχει (είμαι φανατικός του Βασίλη).
Σε γενικές γραμμές συμφωνώ με την Γεωργία Λαιμού
(από το e-go.gr)
Τραγούδια του cd:
Να κοιμηθούμε αγκαλιά Γοργόνα Μετωπική Απόγευμα της Κυριακής Κιθαρίστας του Θεού Έχω γεννηθεί Σαββάτο Πέντε λεπτά Κάψε με Καίω τ’ όνομά μου Το τανγκό της Ελένης Ξένος Κόκκινος Μαγνήτης (συμ.Φίλ. Πλιάτσικας) Συγνώμη Αλκοόλ η βροχή Φταις Άλλο άαααααασχετο για τα ΚΙΤΡΙΝΑ ΦΩΤΑ
πότε θα γράψω κριτική;;;
(όχι με ήτα ρε, μην τρελλαίνεσαι)…
Πότε θα γίνω ΜΗΤΕΡΑ εγώ;;;…….
όχι λάθος αυτό είναι ατάκα της Παπαδοπούλου…
Θα έχω έκτακτη εκπομπή με συνέντευξη σύντομα (ελπίζω).
Όχι της Παπαδοπούλου ρε, από τα ΚΙΤΡΙΝΑ ΦΩΤΑ!!!
Κατιτίς άλλο;;;;
Ναι!
Μια παρατήρηση για τους συνοδοιπόρους μου
(που γίνονται κάθε μέρα και πιο πολλοί-καλό αυτό):
Την εβδομάδα που πέρασε ήμασταν όλοι «χαλαροί» που και που κανένα «ποστάκι» ήρεμα και ωραία, προλάβαινα να διαβάσω, να απαντήσω… Μην πλακωθείτε τώρα όλοι μαζί και δεν προλαβαίνω ούτε να διαβάζω ούτε να απαντάω… μέρες που ‘ναι!!!

ΑΝΤΕ ΕΕΕ!!!

14.4.07

ΕΚΠΟΜΠΗ 14-4-2007


Σε τούτη την εκπομπή
μας συνοδεύουν ένα παπάκι,
ένας ΝΥΚΤΙΠΟΛΟΣ που έπεσα επάνω του
από μία διαβολική σύμπτωση, τον δρόμο
μας φωτίζουν ΚΙΤΡΙΝΑ ΦΩΤΑ και
ΔΙΑΦΑΝΑ ΚΡΙΝΑ μας χαρίζουν τ' άρωμα τους
καθώς ένα βάλς της νύχτας μας καλεί να
χορέψουμε σ' έναν ΣΤΡΟΓΓΥΛΟ ΚΙΤΡΙΝΟ κύκλο.

ΒΡΑΧΟΣ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΚΥΛΑ
ΕΚΠΟΜΠΗ 14/4/2007
πατήστε και ακούστε,
σχόλια, παρατηρήσεις, επιθυμίες εδώ!

Καλό Σαββατο-Κύριακο!

10.4.07

ΕΚΠΟΜΠΗ (ΡΕΤΡΟ) 25/4/2000

Έγραψα στο προηγούμενο ποστ:
"είχα αποφασίσει λόγω των ημερών
να μην «ανεβάσω» εκπομπή
(ούτως ή άλλως Μεγαλοβδομάδα δεν έκανα εκπομπές)"
και σήμερα χτυπάει το τηλέφωνο:

-Ψεύτη!
-Χρόνια πολλά και σε σένα
-Γιατί λες ψέματα ότι δεν έκανες
Μεγάλη Εβδομάδα εκπομπές;;;
-Μα...δεν έκανα...έκανα;;;
-Μόνο τα τελευταία 3 χρόνια
της εκπομπής σου δεν έκανες!!!
-Λες ε;;;
-Δεν λέω ξέρω!
-ΟΚ, θα επανορθώσω!

Έτσι αποφάσισα όχι μόνο
να κρατήσω την υπόσχεση μου:
"για ηθική αποζημίωση θα ανεβάσω μία «ρετρό»
(παλιά ηχογραφημένη εκπομπή από το ραδιόφωνο)
μέσα στην βδομάδα." αλλά πήγα και βρήκα
στο αρχείο μου την εκπομπή
της 25ης Απριλίου 2000 (εφτά χρόνια πίσω)
ημέρα Μεγάλη Τρίτη!!!


Η εκπομπή αυτή βγήκε στον αέρα από την
Ελεύθερη Ραδιοφωνία Σαντορίνης 106,4 FM STEREO
Καλή ακρόαση!

ΒΡΑΧΟΣ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΚΥΛΑ
ΕΚΠΟΜΠΗ 25/4/2000
Μέρος Α'
Μέρος Β'
πατήστε και ακούστε,
σχόλια, παρατηρήσεις, επιθυμίες εδώ!

8.4.07

THE DAY AFTER

-Έχω τέσσερις μέρες να ποστάρω και έχω σύνδρομο στέρησης…
-Και ο άλφανι διακόσια πέντε είναι εδώ!!!
-Διαβάζω άλλους πόστηδες (αυτοί που ποστάρουν)
αλλά οι περισσότεροι λείπουν
-Ωωωωωωωωωωωωωωωωω
-Αφήνω σχόλια…. ΚΟΜΕΝΤΑΡΩ αλλά απάντηση
δεν παίρνω!
-Αααααααααααααααααααααα
-Μου φαίνεται ότι έχω πρόβλημα επικοινωνίας!
Κλαψ λυγμ….
-Μμμμμ Σνιφ σνιφ
-Προσπάθησα να οργανώσω μια μπλογκοσυνάντηση
αλλά απέτυχα πολύ πετυχημένα!
- Ιιιιιιιιιιιιιιι…….Ε;;;

-Ναι, Μεγάλη Πέμπτη 5 Απριλίου 2007 και ώρα 18:00
μαζευτήκαμε και πήγα, ήμασταν
(πάλι καλά δηλαδή αφού δεν ήμουνα) εγώ ο Κλέαρχος
(που τον γνώρισα από την φώτο και του 'χω "κλέψει"
και δυο φώτο) και ο phantom_pad από μπλόκερς
αφού την παρέα συμπλήρωνε η Άρτεμις
που είναι φανατική αναγνώστρια
και προσπαθώ να την πείσω να γίνει μπλόκερ….
Οι υπόλοιποι άφαντοι……….

Και έρχεται και δένει η μαγιονέζα με το ναυάγιο κανένα χιλιόμετρο
από εκεί που πίναμε καφέ (το UNDERSEA DIAMOND ντε)
-Ουάααααου
-Χαμός! Ελικόπτερα, αεροπλάνα, τορπιλάκατοι
(μ’ αεροπλάνα και βαπόρια και με τους φίλους
τους παλιούς… ταρατατζούμ…) αυτοκίνητα, ασθενοφόρα,
περιπολικά, ΠΑΝΙΚΟΣ…
-Πσσσσσσσσσσσσσσσς

- Μετά από αυτό φαντάζομαι ότι θα αλλάξει και η διαφήμιση
του υπουργείου για τον τουρισμό σε «Explore Your Senses IN DEEP»
«εξερεύνησε τις αισθήσεις σου ΣΕ ΒΑΘΟΣ»
-Αχαχαχαχα
-Ευχαριστημένος (που γνώρισα τον Κλέαρχο) δυσαρεστημένος
που με πούλησαν οι υπόλοιπη (δεν είναι γραμματικό λάθος)
γύρισα σπίτι και ήθελα να ποστάρω αλλά κρατήθηκα.
-Μπράβοοοο

-Μεγάλη Παρασκευή το σύνδρομο στέρησης με βρήκε
μπροστά στον ηλεκτρονικό μου υπολογιστή (ΠιΣί)
να σερφάρω στα κύματα του διαδικτύου
σαν τον Κακλαμανάκη (τον ολυμπιονίκη)
αλλά κρατήθηκα και δεν πόσταρα ο ΠΟΣΤΗΣ!
-Εύγε

-Μεγάλο Σάββατο δουλεύω από το πρωί ως αργά
το βράδυ για να ανταπεξέλθω, ευτυχώς είχα αποφασίσει
λόγω των ημερών να μην «ανεβάσω» εκπομπή
(ούτως ή άλλως Μεγαλοβδομάδα δεν έκανα εκπομπές)
οπότε δεν μπήκα στον πειρασμό.
-Γιατί;;; Και μείς;;;
-Καλά, για ηθική αποζημίωση θα ανεβάσω μία «ρετρό»
(παλιά ηχογραφημένη εκπομπή από το ραδιόφωνο)
μέσα στην βδομάδα.
-Καλοοοοοό

-Και φτάνουμε στο σήμερα όπου αφού έχω φάει τ’ αρνιά μου,
τα κοκορέτσια μου, τις σαλάτες μου, τ’ αυγά που ‘χω πρώτα
τσουγκρίσει, τα μελιτήνια και ότι άλλο έχω βρει μπροστά μου
και αφού ήπια τους κράσους μου (θέλω να πιω όλο τον Βόσπορο
τραλαριλαρό – αν ήξερες πόσα σκατά έχει μέσα ο Βόσπορος
ούτε να τον μυρίσεις) ξάπλωσα (την Απολλώνια κορμάρα μου)
στην παραλία και λίγο πριν έρθει η Greenpeace
για να σώσει την λευκή φάλαινα που ξώκειλε
(αποτέλεσμα της οικολογικής καταστροφής που προκάλεσε
το Sea Diamond φώναζε κάποιος μπροστά σ’ ένα μαρκούτσι
(μικρόφωνο) τηλεόρασης ενώ οι υπόλοιποι εν χορώ έψελναν
"save Willy free Willy" ο Γούιλι ο μαύρος θερμαστής
από το Τζιμπουτί λαλαλό) είδα ένα ΠΟΣΤ
(άλλοι βλέπουν οράματα με τον Άγιο Πατάπιο
–μεγάλη η χάρη του- εγώ βλέπω ποστ)!!!!
-Θαύμα θαύμα!!!

-Ναι!!! Πως λοιπόν μπορώ να αγνοήσω ένα τέτοιο σημάδι;;;
Έτσι λοιπόν αποφάσισα να σας μεταφέρω το μήνυμα αυτό
κι ας είναι να ξανακυλιστώ στον βούρκο της ποσταμαρτίας....

ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ – ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ – ΑΛΗΘΩΣ ΑΝΕΣΤΗ

Ευχές πηγαινοέρχονται πάνω από σούβλες που μυρίζουν
χοληστερόλη,τριγλυκερίδια και άλλα περίεργα
που δεν τρώγονται αλλά μας τρώνε.
Η Ελληνική υπερβολή στον κολοφώνα της δόξας της.
Τα τραπέζιανα ξεχειλίζουν από φαγητά και η κλασσική,
αθάνατη Ελληνίδα μάνα(γιατί με γέννησες)
να νουθετεί τον κανακάρη της (από 5 έως 45 ετών)
- «Κωστάαααακηηηηη τσακίσου γρήγορα κι έλα να φας»
- «Κωστάαααακηηηηη φόρα το καπέλο σου θα σε χτυπήσει ο ήλιος»
- «Κωστάαααακηηηηη μην πλησιάζεις τον σκύλο θα σε δαγκώσει»
Κι όλα αυτά άσχετα αν ο Κωστάκης έχει φάει τον αγλέουρα,
ο καιρός είναι συννεφιασμένος (το σύννεφο έφερε βροχή
ντουμ τι ντουμ) και ο σκύλος ο Ρεξ του θείου Νώντα
έχει σκάσει από το φαί και δεν μπορεί να κουνηθεί
πράγμα που δεν κάνει ούτως ή άλλως.
Αν είσαι τυχερός και ζεις επαρχία και είσαι μόνος σου
(αυτό δεν ξέρω αν είναι τύχη ή ατυχία) ξεκινάς μια «περατζάδα»
κατά τις δώδεκα. Δεν χρειάζεται να κάνεις τίποτα μόνο να λες :
«ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ – ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ» η απάντηση πάντα
θα είναι «αληθώς, κόπιασε». Κατά τις πέντε το απόγευμα
φαγωμένος και πιωμένος (ευτυχώς δεν οδηγάς)
θα ψάχνεις το κρεβάτι σου.
Κάθε τόπος με τα δικά του έθιμα και παραδόσεις.
(ειρίσθω εν παρόδω και μια και το αναφέραμε
να ένα καλό άρθρο για το Πάσχα στη Σαντορίνη
της Ντένης Καλλιβωκά στην ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ)
Είτε έτσι είτε αλλιώς είτε κάπως διαφορετικά
η μέρα θα περάσει και θα ‘ρθει
Η ΕΠΟΜΕΝΗ ΜΕΡΑ
Κλασσικές ατάκες της ΕΠΟΜΕΝΗΣ ΜΕΡΑΣ:
«απαπαπα δίαιτα, οπωσδήποτε δίαιτα»
«τ’ ορκίζομαι δεν ξανατρώω τόσο πολύ»
«τι θα φάμε;;;»
«πάλι αρνί;;;»
«Κωστάαααακηηηηη τσακίσου γρήγορα κι έλα να φας»
«Ναι κύριε απαυτέ μου (γνωστός δημοσιογράφος)
σας τηλεφωνάω από κακιά σκάλα στο δενξέρωκαιγωπιο
χιλιόμετρο της αντεθνικής οδού χωριού-πόλης
και ήμαστε εδώ και μισή ώρα ακίνητοι
(και στην πόλη ακίνητος με της ώρες μέσα στο αμάξι είσαι
αλλά δεν το κάνεις θέμα και να το κάνεις δηλαδή
ούτε που νοιάζεται κανείς)»
« - Κωστάαααακηηηηη που είναι ο Κωστάκης; (ΟΕΟ)
Πέτρο που είναι ο Κωστάκης;;;
- Ρε γυναίκα πόσες φορές θα σου πω ότι ο Κωστάκης
δεν ήρθε φέτος για Ανάσταση έμεινε μαζί με την γυναίκα του
και τα εγγόνια μας στην Αμερική επειδή είχε δουλειά»

Τέρμα το διάλλειμα τα κεφάλια μέσα
(πίσσα και πούπουλα για σένανε μπαμπέσα..),
κάθε κατεργάρης στο υπουργείοοοο…. στον πάγκο του…
στο γραφείο του ήθελα να πω! Μπροστά από την οθόνη του!
Έτσι μπράβο να με διαβάζει και κανένας, τι τζάμπα τα γράφω;;;
Άμα ήταν να τα γράφω για μένα δεν θα τα γραφα καθόλου
αφού εγώ ξέρω τι έχω στο μυαλό μου (λέμε τώρα)
ξέρω τι σκέφτομαι (ξαναλέμε τώρα)
άντε από κει βγήκα εκτός εαυτών!!!
Τα είπα και ξεχαρμάνιασα….
Τώρα θα κυλήσω μέχρι το κρεβάτι μου
μήπως και χωνέψω….(ΜΠΟΥΡΜΠ!!!) Συγγνώμη…
Να ανάψω και την τηλεόραση να δω αθλητικά
γιατί αύριο έχουμε και εκπομπή
(Γράμματα Χασάπη 17:00 – 19:00 - 106,4 fm stereo – Σαντορίνη)

ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ – ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ - ΚΑΛΗ ΧΩΝΕΨΗ!!!

ΥΓ. φίλη αναγνώστρια, φίλε αναγνώστη
(μας ξέρεις κι από χθές;;; άκου φίλοι!)
Ο.Κ. ΕΣΥ!!! που διαβάζεις ΑΥΤΟ ΕΔΩ
αν (λέω αν) αναρωτιέσαι με ποιόν συνομιλώ στο πιο πάνω ποστ,
με την απορία θα μείνεις.............
(άντε δεν θα μείνεις – με τους εαυτούς μου συνομιλώ
στην καθιερωμένη εβδομαδιαία συνάντηση που έχουμε
(γκρουπ θέραπι για έναν)-)......
Επίσης εαν είσαι της άποψης ότι το ποστ είναι πολύ μεγάλο
και ότι σου ζάλισα τον έρωτα με αερο-(παπαρο)-λογίες τότε θα
φροντίσω την επόμενη φορά να γράψω ακόμα πιο πολλά
για να μην τολμήσεις καν να το διαβάσεις και να μείνεις
με την απορία μήπως είχε κάτι ενδιαφέρον
και δεν το διάβασες και έχασες κάτι!!!

4.4.07

Αυτόματη γραφή

It's been a hard day's night and I've been working like a dog

It's been a hard day's night, I should be sleeping like a log*
Κάνω σβούρες (όχι στο σαλόνι – καθότι είμαι τ’ αλωνιού
κι όχι του σαλονιού) στο διαδίκτυο (ίντερνετ ελληνιστί – να δεις
που το word δεν το έβγαλε λάθος αναγνώρισε την λέξη ίντερνετ
γραμμένη στα Ελληνικά και φαντάζομαι ότι θα την αναγνωρίζει
σε όποια γλώσσα και να την γράψεις)
στις διαδικτυακές καταχωρίσεις ή ιστολόγια
(μπλογκς ντε) των «συνταξιδιωτών» μου καθώς
και άλλων και βλέπω ότι πολλοί είναι στο ίδιο μήκος κύματος

και λέω σ' έναν από τους εαυτούς μου:
δεν ξεκίνησε καλά ο μήνας Απρίλιος.

Άλλοι γράφουν με αυτόματη γραφή*
(είδος υπερρεαλιστικής έκφρασης),
άλλοι γράφουν πίτα (με γύρο) στον εκνευρισμό,
άλλοι αναπολούν το παρελθόν με ρομαντισμό.
Θα μου πεις αυτό δεν έκαναν και τον προηγούμενο καιρό;
Και θα ‘χεις μάλλον (ΜΑΛΛΟΝ ΛΕΩ) δίκιο
(ΕΝ ΜΕΡΕΙ – γιατί ως γνωστόν δεν έχω πάντα δίκιο
αλλά δεν έχω ποτέ άδικο),
απλώς εμένα μου φαίνεται κάπως τότε…
ΡΕ λες να φταίω εγώ;;; Μπααα εγώ ποτέ δεν φταίω…
Τότε τι φταίει;;;
Δεν ξέρω τι φταίει αλλά μια σπαρίλα να την πω
βαρεμάρα να την πω ένα ώχουουου με ταλανίζει,
αυτό απ’ την μια μεριά γιατί από την άλλη υπάρχει
ένας εκνευρισμός να το πω, ένα τσιτάρισμα να το πω
ένα άει στο @#$(*!!#^ να το πω (μέρες που ‘ναι).
Θα ‘ναι σαν να μπαίνει η Άνοιξη...σαλαλαλα
(είναι κολλητικό τελικά JoaN) με την διαφορά
η άνοιξη μοιάζει με το αγγούρι (πράσινη καθώς είναι)
άλλος το τρώει και δροσίζεται και άλλος το τρώει και ζορίζεται…
Οι μέρες μεγαλώνουν (μαζί τους και ‘γω ενώ όταν μικραίνουν
εγώ συνεχίζω να μεγαλώνω)…ο καιρός γίνεται όλο
και πιο καλοκαιρινός και τούτο δω το κείμενο
(ποστ στα Ελληνικά) ολοένα και μοιάζει με έκθεση
τρίτης δημοτικού, σαν εκείνες που έγραφα
και εκνεύριζα την δασκάλα γιατί δεν έβγαζε άκρη
με τον ειρμό των σκέψεων μου….
Κάτι άλλο όμως ήθελα…
Α! ΝΑΙ, παρατήρησα λοιπόν ότι άλλοι γράφουν
με αυτόματη γραφή, άλλοι γράφουν με εκνευρισμό,
άλλοι αναπολούν το παρελθόν με ρομαντισμό,
εγώ είπα να δοκιμάσω και τα τρία μαζί ταυτόχρονα.
Θυμάμαι πριν από πολλά Πάσχατα
(το Πάσχα – τα Πάσχατα) παιδί ακόμα
(όταν ήμουν παιδί πριν γνωρίσω το δάκρυ
είχα πλάσει μια αγάπη φανταστική φτου!
Σαλαλαλα α ρε JoaN) όταν έμπαινε η Μεγαλοβδομάδα
είχαμε την αποκορύφωση των προετοιμασιών
για την μεγάλη μάχη του Μεγάλου Σαββάτου
(τότε όλα μεγάλα και τεράστια ήταν)
την μάχη των βεγγαλικών, μια μάχη κρίσιμη
στον πόλεμο της ζωής μας στο σχολείο αφού η ήττα
σε ακολουθούσε μέχρι το επόμενο Πάσχα.
Αγορά βαρελότων, μπαρουτιού και φυτιλιού
με ότι χαρτζιλίκι, καληχέρες, μεροκάματα είχαμε μαζέψει.
Πολλές φορές δούλευε και ο αρχαίος τρόπος συναλλαγών
(όπως τον είχαμε μάθει στο σχολείο)
πάρε 10 γυαλίνες, 3 ατσαλίνες, 2 γαλατάδες
(όλα αυτά είναι διάφορες μπίλιες – γκαζές – βόλοι)
και δώσε μου 3 βαρελότα, 2 φυλαχτά, ένα σφυριχτράκι
και ένα μπαλαφουμά.
Μεγάλο Σάββατο, οι αντίπαλες παρατάξεις έπαιρναν
τις θέσεις τους δώδεκα παρά ένα δευτερόλεπτο
και πριν καν ο παπάς προλάβει να συμπληρώσει το «ΧΡ….»
ΟΜΟΒΡΟΝΤΙΑ σε λίγο δεν άκουγες και δεν έβλεπες ΤΙΠΟΤΑ
πέρα από εκατοντάδες βεγγαλικά, κροτίδες, ρουκέτες, σφυριχτράκια
να σκάνε με εκκωφαντικό θόρυβο και να δίνουν στην νύχτα
ένα αλλοπρόσαλλο χρώμα, όταν μάλιστα τύχαινε κάποιος
να «βρει» ναυτικές φωτοβολίδες, ή καπνογόνα συναγερμού
ήταν η καλύτερη μας. Το «Χριστός Ανέστη» και οι καμπάνες
προσπαθούσαν να ξεπεράσουν τον θόρυβο μας αλλά δεν τα κατάφερναν.
Οι μεγαλύτεροι μας φώναζαν «δεν ντρέπεστε παλιόπαιδα»
«τι πράγματα είναι αυτά» «θα φωνάξουνε την αστυνομία»
και άλλα τέτοια αλλά δεν το εννοούσαν απλά και αυτοί έκαναν
το «καθήκον» τους και έπαιζαν τον ρόλο που τους αντιστοιχούσε
και εμείς το ξέραμε και παίζοντας τον δικό μας ρόλο
κάναμε ότι φοβόμασταν αλλά δεν σταματούσαμε
γιατί μας άρεσε να πετάμε βεγγαλικά όταν πέρναγαν οι «μεγάλοι»
μας άρεσε να βλέπουμε την «ζήλια» μες τα μάτια τους,
μας άρεσε να βλέπουμε την «ευγνωμοσύνη» μες τα μάτια τους
όταν τους αφήναμε να μας «κατασχέσουν» κανένα βαρελότο
που το έσκαγαν επιτόπου «για να μην το ξαναπάρουν
αυτά τα παλιόπαιδα».
Και μετά μπαρουτοκαπνισμένοι πηγαίναμε για μαγειρίτσα
και για να σκάσουμε κανένα βαρελότο στην αυλή «για το καλό»,
ξορκίζαμε βλέπεις τα δαιμόνια έτσι……
Αααααααχ μακάρι να μπορούσα να έπαιρνα βαρελότα στα χέρια
και να ξορκίσω τα δαιμόνια μου σήμερα.
Να τους τα σκάσω μπροστά τους κι αυτά χεσμένα από τον φόβο τους
να κρυφτούν για πάντα. Μόνο που σήμερα πια τα βαρελότα μου
είναι πορδές και τα δαιμόνια δεν φεύγουν (ούτε από την βρώμα)
και ως γνωστόν με πορδές αυγά δεν βάφεις
ούτε κάνεις ομελέτα χωρίς να σπάσεις αυγά….
Για αυτά (τα δαιμόνια ντε) θα σας πω άλλη μέρα,
τώρα θέλω να πάω να αγοράσω βαρελότα….

Πριν φύγω όμως να παρατηρήσω ότι τελευταία
μου αρέσει πολύ ένας τρόπος γραφής περίεργος
(αυτός με τις πολλές παρενθέσεις – επεξηγήσεις)
που μοιάζει χαοτικός (δεν μοιάζει ΕΙΝΑΙ χαοτικός)…

Αυτάαααααααααααα
Καλό Ιστερ
και Χάππυ Πάσχα!
(το ότι σας εύχομαι «Καλό Πάσχα»
δεν σημαίνει απαραίτητα ότι εγώ δεν θα ξαναποστάρω
μεσ’ την εβδομάδα για να εξηγούμαστε, οτσέϊ;;;)

Λάστ Πάσχα αϊ γκέϊβ γιου μάϊ χαρτ σαλαλαλαλα
(JoaN έλεος πια)

*Δίκιο είχαν τα σκαθάρια δούλευα σαν τον σκύλο και
θα έπρεπε να κοιμάμαι σαν το κούτσουρο αντί να κάθομαι να γράφω!


* Η αυτόματη γραφή είναι γραφή που οδηγείται από το ασυνείδητο.
(ασυνείδητα λοιπόν τα έγραψα αυτά)

3.4.07

Κααφέεεεεεεεεε!


Λοιπόν αποφασίστηκε:
Μ.Πέμπτη, στις 6 στο Diverso
να μαζευτούμε να πάτε!!!

1.4.07

Νέο video clip από τα ΚΙΤΡΙΝΑ ΦΩΤΑ










(θέλει λίγο υπομονή
στο "κατέβασμα")