Θέλοντας να απαντήσω στην Αστάρτηγέμισα μια σελίδα……….
Κάποιος Κινέζος φιλόσοφος,
νομίζω ο Λάο Τσε δεν θυμάμαι,
μπορεί και κάποιος άλλος είχε πει:
ξεκινώντας ένας ταξιδιώτης
να διασχίσει μια απόσταση
γνωρίζει τον δρόμο που θα ακολουθήσει
καθώς και τα εμπόδια που θα συναντήσει όπως για παράδειγμα μια κρεμαστή ετοιμόρροπη γέφυρα.
Εάν από την αρχή της διαδρομής του
σκέφτεται μόνο τα εμπόδια
και πως θα τα ξεπεράσει ή θα σταματήσει
και θα γυρίσει πίσω φοβούμενος
ότι δεν θα τα καταφέρει
ή θα χάσει κάθε ευκαιρία στην διαδρομή
να μάθει και να δει καινούρια πράγματα
και όταν φτάσει πια στην γέφυρα υπάρχει
περίπτωση αυτή να έχει γκρεμιστεί
ή να την έχουν επισκευάσει.
Το καλύτερο που έχει να κάνει
ο ταξιδιώτης μας είναι να απολαύσει την διαδρομή
και ότι αυτή του προσφέρει,
καταπράσινα λιβάδια σε ηλιόλουστες μέρες
ή κακοτράχαλες πλαγιές με τον άνεμο να λυσσομανά
μέρες μοναξιάς και απόγνωσης
ή μέρες πανηγυριών σε φιλόξενα χωριά,
και ταυτόχρονα να έχει πάντα κατά νου τον στόχο του:
Να περάσει την γέφυρα.
Δυστυχώς η ημιμάθεια μου δεν μου επιτρέπει
να ξέρω ακριβώς την ιστορία ή αν την είπε
ο Λαο Τσε ή κάποιος άλλος,
κι αν δεν την έχει πει κανένας
την είπα τώρα εγώ.
25 comments:
Εκεί ακριβώς ήταν το ερώτημά μου.
Πως γίνεται να εφαρμόσεις μια τέτοια ιδεολογία στην καθημερινή ζωή.
Οντως είναι πολύ σοφά ολα αυτά.
Πρακτικά ομως γίνεται;
Θα μπορούσες;
Στις μέρες μας, στην εποχή της ταχύτητας δεν μπορείς εύκολα να απολαύσεις την διαδρομή γιατί μοιάζει να έχουμε πάρει το μετρό για οικονομία χρόνου οπότε καθόμαστε ή στεκόμαστε με σκυμμένο το κεφάλι μην τυχόν και έχουμε οπτική επαφή με κανέναν. Αυτό που φαίνεται να λείπει στις μέρες μας είναι ο χρόνος. Ειρωνικό δεν είναι; Να ζούμε σε μία εποχή όπου η ταχύτητα σε κάθε έκφανση της ζωής μας κυριαρχεί μόνο και μόνο για να εξοικονομήσουμε χρόνο τον οποίο τελικά δεν έχουμε και όταν καταφέρουμε να τον βρούμε δεν ξέρουμε πως να τον αξιοποιήσουμε.
Κάναμε την εργασία (παράγω έργο) δουλειά (από το δούλος), το ονειρεύομαι (ονειρεύομαι διακοπές) προγραμματίζω (προγραμματίζω διακοπές), το ζω επιβιώνω.
Γίνεται να υπάρξεις διαφορετικά;
Αυτό είναι που με ρωτάς.
Το ιδανικό βέβαια όπως περιγράφεται στις θεωρίες μην το περιμένεις αλλά...
Ναι γίνεται! Υπό πολλές προϋποθέσεις και με αρκετές "θυσίες",
"θέλει αρετή και τόλμη η ελευθερία".....
αν είχαμε χρόνο θα φιλοσοφούσαμε και θα κάναμε πολέμους..
επίσης
"Η σκέψη λεν' πως τρέχει
πιο γρήγορα απ' το φως
Μα αν είναι να βρεις την αγάπη σου
Όσο κι αν βιάζεσαι
Καλύτερα ξεκίνα με τα πόδια"
Αν τα ταξίδια μας δεν περιελάμβαναν και από μια κρεμαστή γέφυρα, τότε γυρίζοντας δεν θα είχαμε τίποτα να θυμόμαστε, έχει δίκιο, όποιος κι αν το πε.
@ κατουρημένη ποδιά
πόλεμους κάνουνε οι άλλοι για μας ούτως ή άλλως εμείς δεν δίνουμε τις μάχες που πρέπει.
Το πιο γρήγορο πράγμα δεν είναι ούτε το φως ούτε η σκέψη, το πιο γρήγορο πράγμα είναι η διάρροια...
την άλλη φορά που με έπιασε ούτε να το σκεφτώ πρόλαβα ούτε ν'ανάψω το φως... Την χέσαμε την κουβέντα
για να ταιριάξει με τον it is και το 100στο πόστινγκ του "Αιώνιο θύμα..."
@ pieta
και γέφυρες και κοιλάδες και βουνά και ποτάμια και δάση και χαράδρες και φαράγγια και σκοτεινά μονοπάτια και δράκους και πρίγκηπες ή πριγκίπησσες και ό,τι άλλο τραβά η ψυχή σου. Φαντάζεσαι το ταξίδι που λέμε ζωή να ήταν μια μονοκόμματη ευθεία μέσα από μια έρημο ή ένα λιβάδι;;; ΒΑΡΕΤΟ!
Ουφφφ...
(ηχιτικό εφέ απ την πολλή σκέψη)
...και χαχαχα... επαναφερω κουβεντα:
τα βουνά περνάω και τις θάλασσες περνώ σαλαλαλα
αυτό είναι το ζητούμενο: Όχι ο προορισμός, αλλά το ταξίδι. Η τρέλα των κονκισταδόρες...
@ JoaN
με δυό παπούτσια πάνινα...
@ SPIROS SERAFEIM
ΜΑΥΡΗ ΜΑΓΙΟΝΕΖΑ - ΤΑΞΙΔΙΩΤΗ
Είσαι, είσαι, είσαι καλά;
Μου φαίνεται πως χάθηκες για ακόμα μια φορά
Ή μήπως, μήπως, μήπως δεν είδες
Τ' απαγορευτικά και τις μεγάλες πινακίδες
Που δείχνουνε το δρόμο
(εκεί θα πρέπει να κοιτάς)
σε μέρη που δεν πήγανε δεν θα 'πρεπε να πας
Άμα θέλεις θαλπωρή και όχι γνώση
Γύρνα πίσω ταξιδιώτη…
Ξύπνα, ξύπνα, ξύπνα ξημέρωσε
Το φως το μονοπάτι προς τα πίσω σου φανέρωσε
Σκέψου, σκέψου, αν θα περάσεις
Το έγκλημα της Σκέψης εάν θες να διαπράξεις
Να μην ξαναφύγεις από εκείνη την πόλη
Κοίτα πόσο βολεμένοι είναι εκεί όλοι
Άμα θέλεις θαλπωρή κι όχι γνώση
Γύρνα πίσω ταξιδιώτη …
Ταξιδιώτη δρόμος δεν υπάρχει
Τον δρόμο τον φτιάχνεις περπατώντας
Τελικά, πρέπει οπωσδήποτε να φοβόμαστε το αν υπάρχει κρεμαστή γέφυρα μπροστά? Πολύ... εξαναγκαστικό μου φαίνεται... Σαν εκφοβισμός μου ακούγεται... Σαν νοοτροπία πολυεθνικής... Σαν δημιουργία "ανάγκης" για να κερδίσουν από εμάς...
Προτείνω να πάρουμε ένα σχοινί μαζί μας, κι αν βρούμε γέφυρα την περνάμε, αλλιώς... αρχίζουμε την ορειβασία! Μη σας πώ ότι δίνει περισσότερη χαρά και ικανοποίηση έτσι το πέρασμα του φαραγγιού...
Δεν έχει να κάνει με το "φόβο" της γέφυρας, απλά όπως και στην ζωή έτσι και στην διαδρομή του ταξιδιώτη υπάρχει η κοινή γνώση ότι θα υπάρξουν εμπόδια
ΝΑΙ ΟΚ ΚΑΙ Η ΙΘΑΚΗ ΤΑ ΙΔΙΑ ΠΕΡΙΓΡΑΦΕΙ ΑΛΛΑ ΣΤΗΝ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ ...ΟΙ ΛΑΙΣΤΡΥΓΟΝΕΣ ΚΑΙ ΟΙ ΚΥΚΛΩΠΕΣ ΣΕ ΜΑΣΤΙΓΩΝΟΥΝ ΞΑΝΑ ΚΑΙ ΞΑΝΑ..ΚΑΙ ΔΥΣΚΟΛΟ ΝΑ ΜΗΝ ΔΩΣΕΙΣ ΣΗΜΑΣΙΑ..ΛΕΩ ΕΓΩ..
ΒΕΒΑΙΑ ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΑ ΟΛΟΙ ΣΥΝΕΧΙΖΟΥΜΕ ΤΟ ΤΑΞΙΔΙ..ΔΕΝ ΞΕΡΩ ΟΜΩΣ ΑΝ ΠΡΑΓΜΑΤΙ ΥΠΑΡΧΕΙ ΠΡΟΟΡΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΑΝ ΕΣΤΩ ΤΟ ΤΑΞΙΔΙ ΓΙΑ ΕΚΕΙ ΑΞΙΖΕΙ..
...ΤΙ ΛΕΩ ΠΡΩΙ ΠΡΩΙ
ΚΑΛΗΜΕΡΙΤΣΕΣ ΟΕΟ
Ιθάκη Αναγνωρισμένα
Σα βγεις στον πηγαιμό για την Ιθάκη,
να εύχεσαι νάναι μακρύς ο δρόμος,
γεμάτος περιπέτειες, γεμάτος γνώσεις.
Τους Λαιστρυγόνας και τους Κύκλωπας,
τον θυμωμένο Ποσειδώνα μη φοβάσαι,
τέτοια στον δρόμο σου ποτέ σου δεν θα βρεις,
αν μέν’ η σκέψις σου υψηλή, αν εκλεκτή
συγκίνησις το πνεύμα και το σώμα σου αγγίζει.
Τους Λαιστρυγόνας και τους Κύκλωπας,
τον άγριο Ποσειδώνα δεν θα συναντήσεις,
αν δεν τους κουβανείς μες στην ψυχή σου,
αν η ψυχή σου δεν τους στήνει εμπρός σου.
Αυτή την Ιθάκη εννοούσες φαντάζομαι...
Μόνο που εδώ ο ποιητής λέει ότι δεν θα συναντήσεις εμπόδια αν εσύ ο ίδιος δεν τα στήσεις μπροστά σου
βασικά είναι πολύ δύσκολο να μη σκέφτεσαι τα εμπόδια. Αυτό που γίνεται όμως είναι να πιστεύεις πως είναι ξεπεράσιμα... ως εκεί το έχω γενικώς...
στην ατάκα με τη διάρροια με πρόλαβες :(
NAI OK ΠΑΛΙ..ΛΟΓΩ ΠΟΙΗΤΙΚΗΣ ΑΔΕΙΑΣ ΞΕΠΕΡΑΣΑ ΤΟ ΓΕΓΟΝΟΣ ΟΤΙ ΔΕΝ ΠΑΙΖΕΙ ΜΕ ΤΗΝ ΚΑΜΙΑ ΝΑ ΜΗ ΒΡΕΙΣ ΕΜΠΟΔΙΟ ΣΤΟ ΔΡΟΜΟ...ΟΠΟΤΕ BY DEFAULT ΠΡΟΧΩΡΗΣΑ ΣΤΑ ΥΠΟΛΟΙΠΑ...
@ it is
είναι θέμα οπτικής γωνίας (βλέπε ελέφαντα) άλλοι λένε κάθε εμπόδιο για καλό και κάποιοι άλλοι απαντάνε ότι αυτό είναι παρηγοριά στον άρρωστο μέχρι να βγει η ψυχή.
@ Loth
έστω ότι υπάρχουν άτομα που δεν συνάντησαν ποτέ εμπόδια στην ζωή τους (μπορεί και να υπάρχουν) αυτό τώρα είναι καλό;;;
και μόλις με βάλατε σ' ένα άλλο τριπάκι: ποιά είναι τα εμπόδια που αν τα ξεπεράσετε θα πείτε ότι είστε ευτυχισμένοι;;;
KOITAΞΕ..ΑΝ ΤΟ ΠΑΡΕΙΣ ΩΣ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΨΥΧΟΛΟΓΙΚΗ ΤΟΥΣ ΦΘΟΡΑ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΜΗΔΕΝΙΚΗ..ΝΑΙ ΕΙΝΑΙ ΚΑΛΟ
ΑΝ ΤΟ ΠΑΡΕΙΣ ΩΣ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΔΕΙΚΤΗ ΕΜΠΕΙΡΙΩΝ ΤΟΥΣ ΠΟΥ ΠΑΛΙ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΜΗΔΕΝΙΚΟΣ..ΟΧΙ
ΕΞΑΡΤΑΤΑΙ ΤΙ ΕΧΕΙ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΗ ΒΑΡΥΤΗΤΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΚΑΘΕΝΑ ΜΑΣ
ΠΑΝΤΩΣ ΠΑΝ ΜΕΤΡΟΝ ΑΡΙΣΤΟΝ
ΤΟ ΝΑ ΞΕΣΚΙΖΕΣΑΙ ΣΤΟ ΕΜΠΟΔΙΟ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΤΟ ΙΔΕΑΤΟ
And that'a where the fun begins
ή
and that's where the problems begin...
Προσωπικά είμαι με την πρώτη έκφραση...
I love problem solving! oh yeah...
Loth... αυτοί που δεν έχουν φάει καμία πούτσα στη ζωή τους (και μιλάω για καλή πούτσα... όχι "έσπασε το νύχι μου, τι συμφορα!") είναι άχρηστοι άνθρωποι...
Να πάνε να γαμηθούν κι αυτοί κι ο κόσμος της γκοφρέτας μέσα στον οποίο ζουν...
Όλο "ιδεολογικά" εμπόδια βάζετε στη συζήτηση, και άντε να τα ξεπεράσουμε... Ρε, μπας και είμαι δυστυχισμένος και το παίζω κουλτουριάρης? :)
Αμα έχεις καλή παρέα, όλες οι διαδρομές , ακόμα και οι πιο δύσκολες, είναι πανέμορφες!!
Έχω και κότερο, πάμε μια βόλτα;;;
:)
Καλό ΣΚ!!!
@ Loth
έχει όμως να κάνει με τι θεωρεί ο καθένας μας σημαντικό και πρωτεύον στη ζωή του, πολλές φορές θεωρούμε εμπόδιο κάτι που ίσως να μην είναι τόσο σημαντικό, όπως είπα είναι θέμα οπτικής γωνίας.
@ it is
Σίγουρα δίνει τρομερή ικανοποίηση η επίλυση ενός προβλήματος γιατί επιβεβαιώνονται οι ικανότητες μας
Καμιά φορά βέβαια σκέφτομαι
"μακάριοι οι πτωχοί τω πνεύματι"
που δεν κάθονται να σπάνε το κεφάλι τους με διάφορα ζούνε μέσα στην φούσκα τους ευτυχισμένοι
(ειμαστε οι δύο μας στο ενυδρείο μας ευτυχισμένοι)και δεν φεύγουν απ'αυτή την πόλη που είναι βολεμένοι όλοι. (Το έγκλημα της Σκέψης εάν θες να διαπράξεις
Να μην ξαναφύγεις από εκείνη την πόλη
Κοίτα πόσο βολεμένοι είναι εκεί όλοι)
Αλλά αυτό ευτυχώς κρατάει για λίγο...
@ Aggelos Spyrou
Δεν νομίζω ότι είναι "ιδεολογικά" εμπόδια περισσότερο είναι προβληματισμοί που μοιραζόμαστε για να δούμε πιο σφαιρικά το θέμα.
Ο ένας πιάνει το πόδι ο άλλος την προβοσκίδα ο άλλος το αυτί κ.ο.κ
"Ρε, μπας και είμαι δυστυχισμένος και το παίζω κουλτουριάρης?" Μπορείς να είσαι και τα δύο ΑΝΕΤΑ και συνήθως έτσι είναι. Εαν διαθέτεις μια κουλτούρα (και δύο λαι τρεις) έναν πολιτισμό δηλαδή εν ολίγης είσαι υποτυπωδώς σκεπτόμενος (και δεν τρέφεις τον εγκέφαλο σου με έτοιμη φαστ φουντ μασημένη τροφή) δεν μπορείς παρά να αισθάνεσαι μια θλίψη για τον σημερινό κόσμο και το σημείο όπου τον ΕΧΟΥΜΕ φέρει! Απ' την άλλη να χαίρεσαι γιατί είσαι άλλος ένας που σκέφτεται, αν μαζευτούμε πολύ μπορεί κάτι να αλλάξουμε.
@blogaki
πάλι κοπάνα;;;
και ποιός θα στρώσει τα κρεββάτια;
εγώ έχω να πλύνω ποτήρια, να καθαρίσω πισίνα και μπαρ...
Με πήζεις αφεντικό!! Με πήζεις και θα σε παρατήσω και θα πάω στη διπλανή παραλία!! :p
Εδώ δεν έχει αφεντικά τα παράπονα σου στους άλλους που μόνο πίνουν, τρώνε και κοιμούνται... αλλά δεν φταίνε αυτοί κάποιος άλλος έκανε την διανομή ρόλων και από την αρχή με έβαλε να δουλεύω ενώ οι άλλοι τα έξυναν... όπως έστρωσες θα κοιμηθείς :-Ρ
Έχω πολλές κουλτούρες ρε γμτ... Αλλά τσακώνονται μεταξύ τους συνέχεια και με ζαλίζουν... :)
Να μαζευτούμε πολλοί μαζί, ναι, φίλε an205, μήπως σκεφτούμε καλύτερα, περισσότερο, μήπως αλλάξουμε κάτι...
Απλά φοβάμαι καμμιά φορά μήπως από την πολλή σκέψη το κάψω...
199 είπαμε? κάτσε να το βάλω στα quick dials...
για να έχεις πολλές κουλτούρες έχεις και συ πολλές προσωπικότητες οπότε από χέρι δεν είσαι μόνος, το πρόβλημα είναι το πολλαπλό σου εγώ να μην πλακώνεται μεταξύ του, να βρείτε έναν κοινό παρονομαστή...
(τι γράφω μεσημεριάτικα, πως το είπες το νούμερο 199;;;)
Post a Comment