"Βράχος είναι και κυλά" - εκπομπή 1η

Καλή σας μέρα,
μεσημέρι, εσπέρα
ή μήπως καλό σας βράδυ;

Η πρώτη δυσκολία

μιας εικονικής εκπομπής

μέσω του μπλογκ...

Την ξεπερνάω εύκολα:

Καλώς ήρθατε!!!

Τι κάνουμε;

Όλοι καλά;

ΑΝ205

(άλφα νι διακόσια πέντε)

στο μικρόφωνο...

και "Βράχος είναι και κυλά"

στα ραδιόφωνα σας...

από την συχνότητα των 106,4 fm...

και την Σαντορίνη , για όλες τις Κυκλάδες,την Ρόδο,

την Κρήτη,την Ικαρία και για όπου αλλού

φτάνει το σήμα μας και η χάρη μας...

Δεύτερη, τρίτη, τέταρτη, πέμπτη δυσκολία...

Εντάξει το βρήκα:

Καλώς ήρθατε!!!

Τι κάνουμε;

Όλοι καλά;

ΑΝ205 (άλφα νι διακόσια πέντε)

το πληκτρολόγιο

και "Βράχος είναι και κυλά"

στις οθόνες των υπολογιστών σας

από τούτο δω το μπλογκ

για όλο τον κόσμο

και πέρα απ' αυτόν!

Εντάξει την εισαγωγή την βρήκα.

Τώρα, η εκπομπή αυτή θα "βγαίνει"κάθε μέρα,

μερικές φορές την εβδομάδα

ή μόνο μια φορά την εβδομάδα;;;

Η ραδιοφωνική "έβγαινε" κάθε Τρίτη

και Πέμπτη 8 - 9 το βράδυ.

Ας το ξεκινήσω με εβδομαδιαία,

κάθε Σάββατο, και βλέπουμε...

Το μουσικό χαλί που σας υποδέχεται

είναι το "Βαλς της γειτονιάς"

του Λάκη Παπαδόπουλου

στην ορχηστρική του εκτέλεση.

Πρώτο τραγούδι στην πρώτη

εικονική εκπομπή", δύσκολη απόφαση:

Πετάω πέτρες - Σωκράτης Μάλαμας

Πετάω πέτρες στο γυαλό κι αυτές γυρίζουν πίσω

όλα τα λόγια που 'χω πεί πρέπει να τ' αγαπήσω

κι ας ήταν όλα ψέματα κι ανόητα μπερδέματα

ποιός θα το βρεί να μου το πεί;

Περνάνε σκέψεις στο μυαλό σ' ένα δωμάτιο
μιά στη λαχτάρα που αγαπώ στην ταραχή που βλαστημώ

και τον χαμένο μου καιρό να ξεγελάσω δεν μπορώ

Πετάω πέτρες στο γυαλό κι αυτές γυρίζουν πίσω

όλα τα λάθη που έκανα πρέπει να τα μετρήσω

κι αν ήταν όλα σφάλματα, σάλτα, ανώφελα άλματα

ποιός θα το βρεί να μου το πει

Θα πρέπει να βάλετε την μνήμη σας

ή την φαντασία σας για να ακούσετε

την μουσική....

ή εάν έχετε τα τραγούδια που σας

γράφω στον υπολογιστή σας

ή σε CD απλά πατήστε "PLAY"

(playlist στο τέλος κάθε εκπομπής)

Πέτρινα καράβια - Σταμάτης Μεσημέρης/Στέλιος Γαλανός

Σαν ανύποπτοι ακροβάτες σε μια αόρατη κλωστή

της παλίρροιας μετανάστες μπρός γκρεμός πίσω η πληγή

στα διαλείμματα αυταπάτες δίχτυ απλώνουν οι αριθμοί.

Ξένοι σε μιά ξένη πόλη διαβατήριο η σιωπή

αν γλιστρήσει μια συγνώμη κάπου κλαίει ένα παιδί

στα φανάρια η θλίψη ενώνει όταν φεύγει η Κυριακή.

Κι εσύ μου λές να σ' αγαπάω

να σε φιλώ να σε μεθάω

για μας τους δυό να τραγουδάω

να με χαρείς να σε χαρώ

μα εγώ δε ξέρω τί μου φταίει

τι με πληγώνει τί με καίει

ποιος με φορτώνει με άλλων χρέη

και ποιος μου κλέβει τον καιρό.

Είδωλα στη μαύρη οθόνη απ τον ίδιο τοκεττό

η ομάδα με πληγώνει κι'έχω χάσει τον εχθρό

σαν κερί πάνω στο χιόνι στάχυ στον ωκεανό.

άσπρισαν τα όνειρά μου οι θεοί και οι ληστές

πέτρινα καράβια χτίζουν με βρισιές και προσευχές

πέτρινα καράβια του αύριο που ο καπνός τους πάει στο χτες.

και τώρα που ξέρετε πως περίπου θα "λειτουργεί"

αυτή η "εικονική εκπομπή" ας κάνουμε μια επανάληψη

της εβδομάδος που πέρασε σε τούτο δω το μπλογκ

(θέματα και σχόλια δεκτά)

Είχαμε μαθήματα κόμικ, με φτωχές είναι η αλήθεια

επιδόσεις, ένας ήρωας (ή μήπως αντιήρωας) που ξέχασα

να αναφέρω ήταν ο αγαπημένος Ιζνογκούντ

("θέλω να γίνω Χαλίφης στη θέση του Χαλίφη")

Το χαμόγελό σου - Μάνος Πυροβολάκης και τα Κινούμενα Σχέδια

Το χαμόγελό σου σαν αναπνοή μου

Το χαμόγελό σου η μόνη ανάμνησή μου

Το χαμόγελό σου είναι αυτό που λείπει

Και διψούν για σένα της καρδιάς μου όλοι οι χτύποι

Στην ζωή μου χρώμα το χαμόγελό σου

Ηρθες και κατάργησες για πάντα το χειμώνα

Το χαμόγελό σου είναι αυτό που λείπει

Και διψούν για σένα της καρδιάς μου όλοι οι χτύποι

Το χαμόγελό σου χρώμα στη ζωή μου

Στο χαμόγελό σου μοιάζουν όλα αληθινά

Το χαμόγελό σου μόνη αμοιβή μου

Μου χαμογελάς και νοιώθω εγώ παιδί ξανά

Είχαμε Τρίτη και 13 όπου μάθαμε

από που προήρθε η φοβία και μάθαμε και αγγλικά

Ήπιαμε και κλωνοποιημένο γάλα
δείτε όμως και αυτά που ανακάλυψα μέσω

του μικρού πρίγκιπα

www.themeatrix.com/intl/greek/

www.themeatrix2.com/greek/subtitled/

Χημεία και τέρατα - Τζίμης Πανούσης

Θα γίνουνε σημεία και τέρατα

τα σπίτια μας βγάλανε κέρατα

στις ταράτσες, στις ταράτσες

Οι Δούρειες τηλεοράσεις μας

θα φέρουνε στις διαστάσεις μας

τα δαιμόνια, τα δαιμόνια

Απ' τις οθόνες ξημερώματα

θα βγούνε κάτι εξαμβλώματα

στα σαλόνια, στα σαλόνια

Tου Εωσφόρου τα οράματα

σε στοιχειωμένα ολογράμματα

μας κοιτάνε, μας κοιτάνε

Τις πόρτες κλείνουν τα φαντάσματα

εξάρες ρίχνουν στα χαλάσματα

με τρία ζάρια, με τρία ζάρια

Θα γίνουνε σημεία και τέρατα

τα σπίτια μας βγάλανε κέρατα

στις ταράτσες, στις ταράτσες

η still-theblues μου έδωσε την αφορμή

για αφιέρωμα στον Andy Capp,

και τέλος λίστες με τραγούδια ελληνικά και ξένα
που μου έδωσαν αυτή την ιδέα...

Α! ναι είχαμε και το παιχνίδι με τις λέξεις...

Δημοσθένους λέξις - Διονύσης Σαββόπουλος

Κι αν βγω απ' αυτή τη φυλακή κανείς δε θα με περιμένει

οι δρόμοι θα 'ναι αδειανοί κι η πολιτεία μου πιο ξένη

τα καφενεία όλα κλειστά κι οι φίλοι μου ξενιτεμένοι

αέρας θα με παρασέρνει κι αν βγω απ' αυτή τη φυλακή

Κι ο ήλιος θ' αποκοιμηθεί μες στα ερείπια της Ολύνθου

α μοιάζουν πράγματα του μύθου κι οι φίλοι μου και οι εχθροί

αρμαρωμένοι θα σταθούν οι ρήτορες κι οι λωποδύτες

ζητιάνοι εταίρες και προφήτες μαρμαρωμένοι θα σταθούν

Μπροστά στην πύλη θα σταθώ με τις κουβέρτες στη μασχάλη

κι αργοκουνώντας το κεφάλι θα χαιρετήσω το φρουρό

χωρίς βουλή χωρίς Θεό σαν βασιλιάς σ' αρχαίο δράμα

θα πω τη λέξη και το γράμμα μπροστά στην πύλη θα σταθώ

Κινήθηκα πολύ low profile και θεματικά και μουσικά,

χαλλλλλαρά θα έλεγαν αυτοί που με ξέρουν.

Έτσι, για κλείσιμο λέω να φύγω Χωρίς κανόνα.

Αυτά από τον ΑΝ205

μέχρι την επόμενη φορά

να'στε καλά,

να προσέχετε τον εαυτό σας

(και τους άλλους)

και μην ξεχνάτε:

ψυχραιμία παιδιά

πανω απ'όλα ψυχραιμία!Χωρίς κανόνα - Εν Πλω

Είμαι ένα φύλλο του φθινόπωρου που πέφτει,

είμαι ένα στρώμα από φύλλα πεταμένα

κι αυτό το κίτρινο το χώμα που με βάφει,

κάποια στιγμή θα γίνει ένα και με μένα

Θα πλανηθώ μεσ' στις πτυχές του δέρματος σου,

θ' ακολουθώ κάθε τυχαία χαραγή σου

κι όπου με βγάλει θα φωλιάσω το χειμώνα,

χωρίς κανόνα!

Είμαι μια δύναμη κρυμμένη και το ξέρω

όμως δε ξέρω τι ζημιά μπορώ να κάνω,

Ζω σ' ένα πόλεμο που τρώει τα σωθικά μου,

που όμως κάποτε θα φάει και εμένα.

Στην μυρωδιά σου να μεθάω και να χάνομαι,

μόνο το χρώμα της πνοής σου να αισθάνομαι.

Έτσι ζεστά θα τον περάσω τον χειμώνα,

χωρίς κανόνα!

Είμαι ποτάμι που παρέσυρε τα δέντρα,

κάθε σταγόνα μου τα φύλλα τους δροσίζει,

μα δεν αρκει αυτό ζωή για να τους δώσει

κι έτσι όλο κλέβουνε ζωή μόνο από μένα.

Πού θα με παν αυτοί οι δρόμοι σου δεν ξέρω

κι αυτό το άγνωστο με κάνει και σε θέλω.

Σ' αυτό το αίνιγμα κουρνιάζω τον χειμώνα

χωρίς κανόνα!

Είμαι ένα πλάτωμα, μια βάση για πυραύλους,

είμαι ένας πύραυλος που έκαψε τη βάση

κι αυτή η θλίψη μου δεν θα σβήστει στ' αστέρια,

γι' αυτό θλιμμένο βλέπετε πάντα εμένα.

Κι έτσι όπως βλέπω να σε σέρνω και να σέρνομαι

κι όταν σε παίρνω να πετάμε και να φεύγουμε,

θα τον μπερδέψουμε για πάντα τον χειμώνα
χωρίς κανόνα!

playlist

Πετάω πέτρες - Σωκράτης Μάλαμας

Πέτρινα καράβια - Σταμάτης Μεσημέρης/Στέλιος Γαλανός

Το χαμόγελό σου - Μάνος Πυροβολάκης και τα Κινούμενα Σχέδια

Χημεία και τέρατα - Τζίμης Πανούσης

Δημοσθένους λέξις - Διονύσης Σαββόπουλος

Χωρίς κανόνα - Εν Πλω