ΑΦΙΕΡΩΜΑΤΑ ΜΕΡΟΣ ΤΡΙΤΟ - ΓΙΩΡΓΟΣ ΤΣΙΓΚΟΣ

Άλλο ένα μικρό αφιέρωμα.......


ΓΙΩΡΓΟΣ ΤΣΙΓΚΟΣ
Ο Γιώργος Τσίγκος έχει εκδώσει πέντε συλλογές ποιημάτων:

"Ο ίσκιος του ήλιου" - 1979
"Φώναζαν τα όνειρα" - 1980
"Οδηγίες πίσω" - 1984
"Έλα ρε κόφτη πλάκα" - 1986
"Η Μεγάλη Τέλεια Αγάπη" - 2001



Συμμετέχει σε ροκ σχήματα προς τα τέλη της 10ετίας του '80. (με γνωστότερους τους ΡΕΚΒΙΕΜ). Το συγκρότημα "Γιώργος Τσίγκος & Μαύροι Κύκλοι" δημιουργήθηκε τον Νοέμβρη του 1990. Η πρώτη δισκογραφική τους παρουσία έγινε με το μίνι LP "Τετραγωνισμένα Φύλλα". Ακολούθησαν οι δίσκοι: "Οι Χαμένοι Ποιητές Μας" -LP-1992 (Wipe out) Συμμετοχή στην συλλογή "Μαγικό Βοτάνι"-1994 (Wipe out) με το τραγούδι "Παλιάτσος""Η Πόλη των Αθανάτων" -LP-1995 (Wipe out) "Πάνινες Κούκλες" -CD- 1997 (ΕΜΙ-Harvest) Επανακυκλοφορία σε ένα CD "Οι Χαμένοι Ποιητές Μας" και "Τετραγωνισμένα Φύλλα" "Tango Βατράχων" -CD-2000 (ΕΜI-Harvest) Επανακυκλοφορία του LP "Πόλη των Αθανάτων" σε CD (Wipe Out)


Με δικά του λόγια:
"Τι είναι ροκ και τι δεν είναι ροκ. Υπάρχουν τα τηλεπορνίδια σκυλοαστέρες που αυτοαποκαλούνται καλλιτέχνες και τους γλείφουν οι εκάστοτε λακέδες δημοσιογραφίσκοι των δισκογραφικών εταιρειών. Εγκάθετοι ενός γνωστού κυκλώματος μαστροπείας στυγνής εκμετάλλευσης με θύματα και τελικούς αποδέκτες ένα σωρό παιδιά που στη πιο εύπλαστη ηλικία τους, πάνω στα πρώτα σκιρτήματα της καρδιάς τους τα εκμεταλλεύονται οι τυχοδιώκτες εμπορίσκοι ονείρων για να κάνουν πιο χρυσή τη πουτανιά τους. Πρόσεξε δεν φταινε μόνο αυτοί, φταινε και τα θύματα, τα καταναλωτικά γουρουνάκια. Ένας δίσκος ποπ σκυλαστέρα μόνο με την αναγγελία της κυκλοφορίας του πουλάει και μετά βγαίνουν διάφοροι τυχάρπαστοι, ανεγκέφαλοι και καμαρώνουν για το χαμηλό επίπεδο ενός ολόκληρου λαού. Μιλάμε για κατάντια όταν έχεις να κάνεις με διακόσιες χιλιάδες δίσκους φτηνής κι εφήμερης κατανάλωσης κι από την άλλη δεν έχεις να αντιπαραθέσεις κανένα επίπεδο, έστω άντε όχι ανάλογο σε πωλήσεις αλλά να υπάρχει στοιχειωδώς. Π.χ. Έχουμε μπαλέτο στην Ελλάδα; Έχουμε λυρική σκηνή; Έχουμε τζαζ; Έχουμε κλασική μουσική; Έχουμε μόρφωση; Έχουμε υγεία; Έχουμε ελευθερία; Ε λοιπόν ούτε ροκ έχουμε. Κι αυτό είναι το λιγότερο. Παράγουμε σαβούρα και κάνουμε τις γενιές που έρχονται σαβουρομαζώχτρες να τις πηδάνε οι εκάστοτε σαβουρογάμηδες, οι ευκατάστατοι νταβατζήδες μιας υποτιθέμενης τέχνης. Από την άλλη υπάρχει κι αυτή η υπόγεια σκηνή που με το αίμα της πληρώνει την αδιαφορία της μάζας, των πολλών. Πληρώνει από τη τσέπη της για τα όνειρά της και το ψώνιο της αδιαφορώντας για τα παραπάνω πρόβατα καταναλωτές που άντε το πολύ να απεργήσουν και καμιά μέρα αν τους το υποδείξει το κόμμα κι εκεί πάνω να πάθουν καμιά κρίση επαναστατικότητας και να κατέβουν στο δρόμο για να ζητήσουν καλύτερες συνθήκες σφαγής. Οι ρομαντικοί, «ρόκερς» ας τους πούμε, αιθεροβάμονες στην Ελλαδίτσα εισπράττουν το τίμημα της μοναξιάς και της αδιαφορίας. Αν τολμήσουν δε και βάλουν και κανένα στίχο παραπάνω από τρεις λέξεις (η μία σίγουρα είναι η Αγάπη γιατί είναι σίγουρο χαρτί) τότε είναι σχεδόν βέβαιο ότι κανείς δεν πρόκειται να τους ανακαλύψει ποτέ. «Στα αρχίδια τους» θα σου απαντήσουν γιατί δεν παίζουν τη μουσική τους στα υπόγεια κυνηγημένοι από το κουτοπόνηρο κατεστημένο για να βγάλουν λεφτά. Δεν φοβούνται το μεροκάματο ακόμα και σε γιαπιά κι εργοστάσια προκειμένου να παίζουν αυτό που γουστάρουν κι ονειρεύονται. Τα όνειρα και οι ελπίδες κάποιων παιδιών, αυτής της πραγματικής ζωής, ζωγραφίζουν με τα πολύχρωμα φτερά τους ουρανούς των ελπίδων και δεν φοβούνται να τους ταξιδέψουν γατί ξέρουν καλά πως η ζωή ανήκει στους τολμηρούς κι οι άλλοι δειλοί μετά το πεντάλεπτο διάλειμμα που τους παραχωρούν τα αφεντικά της εμπορευματικής «τέχνης», μέσα στη σκατοκόλαση που επέλεξαν να ζήσουν θα ξαναβάλουν τα κεφάλια μέσα στο βόθρο. Τα περιοδικά λαϊκής κατανάλωσης ασχολήθηκαν παραπάνω κάτω από τις υποδείξεις των εταιρειών και πρόβαλλαν κατά κόρο τα ίδια και τα ίδια συγκροτήματα κατασκευάζοντας και ψευτοδιλήμματα και προβληματισμούς του κώλου. Π.χ. το ροκ της βόρειας Ελλάδας εναντίον της νότιας Ελλάδας, το hip-hop και low bab και πάει λέγοντας. Τόση μαλακία και τόσο μελάνι για τόσο χαζά θέματα πληρωμένα εκ των προτέρων από τους διάφορους άσχετους μανατζερίσκους του κυκλώματος. Στόχος είναι βέβαια να ξεχάσουμε τα πραγματικά προβλήματα, να αποπροσανατολίσουμε το πιο υγιές κομμάτι της νεολαίας και να το βάλουμε κάτω από ταμπέλες να σφαχτεί για το χατίρι της γκλαμουριάς μας. Κάνουν ότι και ο πόλεμος όταν θέλει να θάψει στα συντρίμμια τα πραγματικά προβλήματα των φτωχών. Υπήρξε λοιπόν μια κακώς εννοούμενη άνθιση κι εκεί επάνω πίστεψα ότι πολλά παιδιά τώρα καλλιεργούν το πνεύμα τους περισσότερο, διαβάζουν, ασχολούνται με τις τέχνες αποκτούν κριτικό πνεύμα και απαιτούν περισσότερη ζωή αρνούμενοι τη γλυκιά βόλεψη της καραμελένιας επιβίωσης. Νόμισα ότι μαζί με όλα αυτά τα μουσικά σχήματα που παίζουν ηλεκτρική μουσική και ψάχνουν για γκόμενες και λεφτά να αγοράσουν μηχανάκι, θα έβγαιναν στη πιάτσα συγκροτήματα που θα είχαν ένα λόγο ουσίας, θα κατήγγειλαν τη στείρα ζωή μας, θα απαιτούσαν με τα τραγούδια τους την πραγματική αγάπη, την ανιδιοτελή κι όχι εκείνη τη μίζερη που θέλει σαν χωρίζεις από τον σύντροφο σου να τον εκδικείσαι ή να καταφεύγεις στα κλαψομούνικα άσματα.
Μου στέλνουν πολλά παιδιά τα τραγούδια τους και αλήθεια είναι ότι υπάρχει ψυχή και δύναμη μέσα τους. Είναι φοβερό πως αυτά τα παιδιά κάτω από τόσο αντίξοες συνθήκες (ειδικά όσοι διαμένουν εκτός Αθηνών) καταφέρνουν και δημιουργούν. Όσο για την εξέλιξη τώρα γίνονται περισσότερες πρόβες, τα παιδιά τρέχουν στα ωδεία, είναι τα πιο όμορφα μιας καλοταϊσμένης όσο και φοβερά μοναχικής γενιάς. Οι νότες παραμένουν επτάψυχες. Η μήτρα είναι στείρα και δεν γεννάει τίποτα ιδιαίτερο. Αυτό το ρημάδι το ιδιαίτερο ή το έχεις ή δεν το έχεις. Να το κατασκευάσεις πάντως στον υπολογιστή με πρόγραμμα και καλούπια δεν θα στο επιτρέψει η μάνα φύση. Σας θυμίζω πως τα τελευταία δέκα χρόνια βγήκαν εκατοντάδες σχήματα και κυκλοφόρησαν χιλιάδες δίσκοι από τους οποίους ελάχιστα μουσικά πράγματα θυμάστε να μου πείτε. Εννοώ βέβαια αξιόλογα που να άγγιξαν τη ψυχή σας. Συνοδοιπόροι οι περισσότεροι των εκτός Ελλάδος «συναδέλφων» δεν τολμούν το κάτι άλλο και προσπαθούν μόνο να επιβιώσουν μονοδρομώντας την εύκολη συνταγή της αντιγραφής. Όχι δεν λεω ότι είμαι εγώ από τη μεριά της παρθενογένεσης γιατί δεν την είδα πουθενά για να σας την ομολογήσω. Παραμένω λάτρης του ιδιαίτερου στίχου των τραγουδιών μου και σαν τέτοιος την Αλήθεια μου θα την πω. Τώρα είναι ο μεγάλος ποιητής επίκαιρος όσο ποτέ κι όποιος αυτοαποκαλείται και λεει και για άλλους πως είναι ποιητές είναι άξιος της μοίρας του, αυτής της σκατόψυχης. Μη με βάλετε στο κόπο να πω ονόματα, αυτοί που με εκτιμούν και γω το ίδιο, τα έχουν ακούσει κατ΄ ιδίαν κι έτσι πρέπει να μείνουν μιας κι εγώ δεν είμαι άξιος κριτής του καθενός ονείρου και πόσο μάλλον όταν όλοι ξέρουν πως σιχαίνομαι αυτόν τον ρόλο των δισκοκριτικών, αυτών πορνιδίων της Τέχνης."

Η απάντηση σε e-mail που του είχα στείλει μας δείχνει τι κάνει αυτό τον καιρό:
"Είναι πάντα μεγάλη μας χαρά όταν επικοινωνούν μαζί μας οι φίλοι γιατί να ξέρεις πως έτσι νιώθουμε για όσους μοιράζονται όνειρα και μουσική μαζί μας.Να ξέρεις πως με την στήριξή σου μας βοηθάς να τελειώσουμε τον έκτο δίσκο μας που παλεύουμε εδώ και δυό χρόνια και που πολύ πιθανόν να έχει τον τίτλο «εθνοπορνοστάρ».
Ευχόμαστε να τα πούμε από κοντά κάποια μέρα, Γιώργος"





περισσότερες πληροφορίες:
http://www.tsigos.20m.com/
http://www.myspace.com/giorgostsigkosoimauroikykloi