Μάνα, μητέρα, μαμάΤζίμης Πανούσης
Σε φέρετρο ανοιγμένο μπαινοβγαίνω
στην αγκαλιά σου σαν παιδάκι τρομαγμένο
σα μαργαρίτα την καρδούλα μου μαδάω
κι όλο μου βγαίνει πως στο βάθος σ' αγαπάω
Μάνα, μητέρα, μανούλα, μαμά
στου κόλπου σου τη ζέστη χωμένος βαθιά
εσύ κοιλοπονάς μα εγώ δε βγαίνω
να ξαναγεννηθώ δεν την παθαίνω
εσύ κοιλοπονάς μα εγώ δε βγαίνω
να ξαναγεννηθώ δεν την παθαίνω
Απ' το φουστάνι σου κρατιέμαι και με σέρνεις
στην πασαρέλα μιας ζωής μαστουρωμένης
είμαι χαμένος σε μια ατέλειωτη ανία
αλλά το ξέρω μάνα είναι μόνο μία
Μάνα, μητέρα, μανούλα, μαμά
στου κόλπου σου τη ζέστη χωμένος βαθιά
εσύ κοιλοπονάς μα εγώ δε βγαίνω
να ξαναγεννηθώ δεν την παθαίνω
εσύ κοιλοπονάς μα εγώ δε βγαίνω
να ξαναγεννηθώ δεν την παθαίνω
Ηλεκτρικά ναρκωτικά με ταξιδεύουν
μέσα από γυάλινα κουτιά με κοροϊδεύουν
είσαι η μάγισσα που θα 'θελα να κάψω
και μπρος στα πόδια σου το πτώμα σου να κλάψω
Μάνα, μητέρα, μανούλα, μαμά
στου κόλπου σου τη ζέστη χωμένος βαθιά
εσύ κοιλοπονάς μα εγώ δε βγαίνω
να ξαναγεννηθώ δεν την παθαίνω
εσύ κοιλοπονάς μα εγώ δε βγαίνω
να ξαναγεννηθώ δεν την παθαίνω
15 comments:
Κι εσείς να χαίρεστε τις μανούλες της ζωής σας! Τελικά είσαι ένας πολύ τρυφερός ροκάς! :)
Κόβομαι με την καρδιά ενός μαρουλιού, τρυφερό φιλέτο ενός τόνου :-Ρ
Αν και λίγο σιχαμένο, το αγαπάω αυτό το τραγούδι!
Να τις χαιρόμαστε τις μανούλες!!
:)
Χρόνια πολλά στις μανούλες, τις παλιές και τις καινούργιες!!!!!
Σ'ευχαριστώ που μου θύμισες ένα τραγούδι, με τόσο νόημα...
Να'σαι πάντα καλά!
@ Blogaki
@ pietà
@ Zelot
μια προσ-ευχή και
για την μάνα φύση!
Μάνα Γη Apurimac
Πείτε του Ήλιου να φανεί
και να χαμογελάσει
να τραγουδήσουν τα πουλιά
στα πράσινα λιβάδια
πείτε του Ήλιου να φανεί
και να μας αγκαλιάσει
όπως μας αγκαλιάζουνε του αργαλειού τα δώρα
Μάνα Γη, Μάνα Γη,
Ουρανέ, πατέρα Ουρανέ
τα παιδιά σας είμαστε
Μάνα Γη, Μάνα Γη,
Ουρανέ, πατέρα Ουρανέ
τα παιδιά σας είμαστε
Το άσπρο φως του πρωινού,
ας είναι το στημόνι
το κόκκινο του δειλινού,
ας είναι το υφάδι
και οι σταγόνες της βροχής,
τα ασημένια κρόσσια
και ύστερα όλα τα χρώματα,
απ’ το ουράνιο τόξο
Μάνα Γη, Μάνα Γη,
Ουρανέ, πατέρα Ουρανέ
τα παιδιά σας είμαστε
Μάνα Γη, Μάνα Γη,
Ουρανέ, πατέρα Ουρανέ
τα παιδιά σας είμαστε
Ηλεκτρικά ναρκωτικά με ταξιδεύουν...
να τις χαιρόμαστε!
άσχετο, αλλά αυτό μου ήρθε (είναι από ανέκδοτο)
αεροσυνοδός: "ώπα, και τ'αροπλάνο πέφτει"
επιβάτες: "ώπα"
έλα έλα και τ'αροπλάνο πέφτει!!!
και τι σε νοιάζει ρε δικό σου είναι;;;
μαμα!
ΠΑΙΔΙ ΜΟΥ!!!!
Ούτε η Μάρθα Βούρτση να ήμουνα λέμε!!!
Η μαμά του λόχου ίσως!!!
Στο χωριό μου πάντως υπάρχει ένα ρητό όταν ρωτάνε κάποιον "ποιανού είσαι;" : "Της μάνας μου σίγουρα και του πατέρα μου καθώς λένε..."
Άκουσα την εκπομπή φίλε. Από τις καλύετρές σου!
Καλημέρα!
Ευχαριστώ αδελφέ!
Nyktipolos said...
Άκουσα την εκπομπή φίλε. Από τις καλύετρές σου!
Καλημέρα!
Το ορθογραφικό σου λάθος (εαν ήταν τέτοιο) με ενέπνευσε....
Η Καλήπετρη εκπομπή μας (γιατί με όλους σας την μοιράζομαι)
Τέλειο τραγουδάκι! Αν και καθυστερημένα, χρόνια πολλά!
Post a Comment